بریده‌هایی از کتاب دزیره؛ جلد اول

مرا نگاه کرد. نگاهش تا اعماق چشمهای من نفوذ می‌کرد

تاریخ دنیا از مجموع سرنوشتهای همه مردم تشکیل می‌شود، فقط آنهائی که فرمان‌ها را امضاء می‌کنند یا آنهائی که می‌دانند توپها را کجا قرار بدهند و چطور خالی کنند تاریخ دنیا را به‌وجود نمی‌آورند. به‌نظر من سایرین، یعنی آنهائی که سر خود را پای گیوتین از دست می‌دهند یا آنهائی که گلوله توپها بر سرشان می‌ریزد و به‌طور کلی همه مردان و زنانی که زندگی می‌کنند، امیدوارند و می‌میرند تاریخ دنیا را به‌وجود می‌آورند.

هرجا باشیم با هم خواهیم بود دزیره.

پس آن‌موقع در منزل مادام تالین موضوع برای شما خیلی اهمیت داشت، اینطور نیست؟ من به‌سادگی جواب دادم: ــ همه داروندار من بود.

صدائی مثل صدای اورگ از طرف ویولونها به‌گوش می‌رسید. موزیک عجیبی بود که ناله و شکوه می‌کرد، نشاط می‌بخشید، دل می‌برد و امیدوار می‌ساخت. من دستم را روی دهنم می‌فشردم برای این که لبهایم می‌لرزید.