بریده‌هایی از کتاب مهارت های فرزندپروری

تحسین باید بیشتر متوجه کوشش‌ها و موفقیت‌های بچه باشد تا خصوصیات شخصی او.

تحسین دارای دو جنبه است: سخنان ما و برداشت کودک سخنان ما باید گویای این مطلب باشد که ما کار و کوشش، موفقیت، کمک، ملاحظه یا خلاقیت کودک را تحسین می‌کنیم و ارج می‌نهیم. جملات ما باید طوری طراحی شوند که بچه ناچارا نتیجه‌ای واقعی از شخصیت خود بگیرد. الفاظ ما باید مانند تابلویی باشد که کودک چاره‌ای جز این‌که بر روی آن تصویری مثبت از خود ترسیم کند نداشته باشد. مثال زیر این مسئله را نشان می‌دهد. تحسین مفید: به خاطر شستن ماشین از تو ممنونم. مثل نو شده. برداشت احتمالی: من کار خوبی را ارائه دادم قدر کارم را می‌دانند. تحسین غیرمفید: