بریده‌هایی از کتاب تولد دوباره

ـ بله، نقاء جان، تو زندگی حقیقی و پر از خوشبختی من هستی. نمی‌دانی چقدر گشتم تا پیدایت کردم و گمشده‌ام را در تو دیدم. من با تو خوشبختم ... بی‌نهایت خوشبخت! ـ من‌هم همین‌طور عزیزم، اما کمی نگرانم. می‌ترسم که روزگار بی‌رحم، خوشبختی‌مان را از ما بگیرد و خوشی‌هایمان تمام شود. کاش می‌توانستم مطمئن شوم که خوشبختی ما هیچوقت تمام نمی‌شود ... کاش مطمئن می‌شدم ... ـ من مطمئنم. تو هم مطمئن باش، نقاء جان، دست تقدیر و روزگار نمی‌تواند خوشبختی حقیقی را از بین ببرد. خوشبختی ما نتیجهٔ عشق و اخلاص و ایمان است و سعادتی که از عشق پاک و خالصانه باشد، هیچ چیز نمی‌تواند آن را تهدید کند

من هم فقط با تو احساس خوشبختی می‌کنم ... با روح پاک و احساسات عمیقت، با محبت صادقانه‌ات، با فکر بلندت، با هاله‌ای از نور که چهرهٔ دلربایت را مثل فرشته‌ها کرده ... پس مطمئن باش که خوشبختی ما هیچ وقت از بین نمی‌رود. خوشبختی‌ای که با گذشت زمان تغییر کند و از بین برود، خوشبختی واقعی، نیست توهمی است که بخاطر مادیات به وجود آمده. ماده از بین می‌رود و نابود می‌شود، اما روح، جاودان و ثابت است. سعادتی که مبنای آن مادیات باشد، سعادت حقیقی نیست و اصلا هیچ شباهتی به خوشبختی ندارد، بلکه سرمستی کوتاهی است که بر اثر مال و ثروت و زیبایی ظاهری پدید آمده و مستی، دوام زیادی ندارد. هر کس به دنبال سعادتی برود که احتمال تمام شدن آن وجود دارد، گمراه و فریب‌خورده است، ولی خوشبختی ما، مثل روح جاودان است و تا جان در بدن باقی است، ادامه دارد ... مطمئن باش عزیزم

او در پناهگاه آرمان‌ها و ارزش‌ها و باورهایش از هر آفتی در امان است.

لغزش‌ها و خطاها هر چقدر هم که بزرگ باشند، قابل بخشش هستند. روح و وجدان انسان جاودان است و هرگز از بین نمی‌رود ...

ابراهیم مرد با ایمانی است و دوست ندارد ماه عسل را در اروپا بگذراند ... ـ اوووه...! یعنی این‌قدر عقب‌مانده و اُمّل است؟! واقعاً جای تأسف دارد ... هیچ به آخر و عاقبت این وصلت فکر کرده‌ای؟! ـ نه، اتفاقاً او مرد تحصیل‌کرده و روشنفکری است. ـ پس چرا سفر به اروپا را دوست ندارد؟ ـ چون به اعتقاداتش نمی‌خورد. ـ یعنی می‌خواهی بگویی تا این حد مذهبی و خشک است؟!

نمی‌دانی ازدواج یک دختر تحصیل‌کرده و امروزی با یک مرد مذهبی، چه مشکلاتی دارد و چه قید و بندهایی را بر زن تحمیل می‌کند ... ـ

احکام اسلام، جز قید و بندهای سخت و بی‌رحمانه، چه چیزی دارد؟! مثل اینکه دلت می‌خواهد زیر فشار طاقت‌فرسای این عقاید خشک گرفتار شوی و از جامعه دور بمانی! تو تازه در ابتدای راه هستی. نباید اجازه بدهی که افکار متحجرانه، آینده‌ات را خراب کند ...