بریده‌هایی از کتاب رسوایی در کشور بوهم و پنج داستان دیگر

شاید، در آخر سر، اندک فایده‌ای برساند. همان‌طور که گوستاوفلوبر به ژرژساند نوشت: «انسان اهمیت ندارد؛ آنچه بیشترین اهمیت را دارد اثر است.»

هنوز می‌توانم او را به خاطر بیاورم با صورت زردنبوی پُف کرده پلک‌های پایین افتاده و مردمک جمع شده که در یک گوشه مبل به شکل تل خمیده‌ای لمیده بود لاشه ویرانه مردی که روزی انسان شریفی بوده است.

وقتی شرلوک هولمز متخصص تحقیقات جنایی شد صحنه تئاتر از یک هنرپیشه درجه اول و قلمرو علم از یک ذهن استدلال‌گر محروم شدند.

می‌بینم که برنامه کنسرت پُر از موزیک آلمانی است که از موزیک ایتالیایی و فرانسوی به مذاق من خوش‌تر می‌آید.