بریده‌هایی از کتاب مبارزه علیه وضع موجود

توسل حکومتها به خشونت معمولا از صمیم قلب است و هدفی جز حفظ وضع موجود ندارد

حکومتها به موضوع خشونت برخوردی دوگانه دارند: از مخالفان می‌خواهند که انسانهایی متمدن و صادق باشند و دست به خشونت نزنند؛ اما بیدرنگ می‌افزایند که چون رفتار همه مردم متمدنانه و صادقانه نیست، پس تا اطلاع ثانوی چاره‌ای جز توسل به خشونت وجود ندارد و نام آن را باید اِعمال اقتدارِ قانونی گذاشت، نه چیز دیگر. در چشم معترضان، این نحوه استدلال جز سفسطه‌ای به منظور حفظ انحصار دولت بر استفاده از ابزار خشونت نیست.

انسان زمانی که نکته‌ای را آموخته است نمی‌تواند فرض کند که هنوز آن را نمی‌داند.

در بحث پیرامون بیانیه منسوب به جمعی از روشنفکران آلمان درباره ترور دادستان کل آن کشور در سال ۱۹۷۷، در این کتاب خواهیم دید که نظام مستقر به منظور جلوگیری از تشویش اذهان نگذاشت اصلِ نوشته در رسانه‌ها منتشر شود (''به مقابله روشنفکرانه با ترور و خشونت باید با سوءظن نگاه کرد؛ چنین مقابله‌ای آلوده به موضوعِ مورد بحث است،). اما با تمام قوا کوشید بر پایه تکه‌هایی از آن نوشته به افکار عمومی بقبولاند که در صادقانه بودنِ هرآنچه روشنفکرانِ رادیکال علیه خشونت می‌گویند و می‌نویسند باید تردید کرد چون در تهِ دلْ طرفدار خشونت و براندازی‌اند.