بریده‌هایی از کتاب ۳۶۶ روز با رواقیون

تعیین هدف به این معنی نیست که حتماً به آن دست خواهید یافت. هیچ فیلسوف رواقی‌ای چنین فرضیه‌ای را جایز نمی‌شمرد؛ اما نداشتن هدف به این معنی است که هرگز به هدفتان نخواهید رسید.

«پروردگارا، آرامشی عطا کن تا بپذیرم آن‌چه را نمی‌توانم تغییر دهم و شجاعتی ببخش تا تغییر دهم آنچه را می‌توانم و خردی عطا کن تا تفاوت این دو را درک کنم».

«اعتیاد زمانی رخ می‌دهد که ما اراده برای پرهیز از چیزی را از دست داده باشیم».

مهم‌ترین و یگانه شیوۀ فلسفۀ رواقی تمایزی است میان آنچه می‌توانید آن را تغییر دهید و آنچه نمی‌توانید؛ میان آنچه روی آن تأثیر دارید و آنچه بر آن تأثیری ندارید؛ برای مثال، اگر هواپیما به‌دلیل وضعیت بد آب‌وهوا تأخیر داشته باشد، فریادکشیدن شما بر سر مسئول شرکت هواپیمایی بی‌فایده است، زیرا طوفان خاتمه نخواهد یافت یا هرچه آرزو کنید، قدتان بلندتر یا کوتاه‌تر نمی‌شود یا در کشور دیگری متولد نخواهید شد یا مهم نیست چقدر برای رسیدن به کسی کوشش کنید،زیرا در نهایت نمی‌توانید او را وادار کنید، شما را دوست داشته باشد. مهم‌تر از همه، اگر روی مسائلی تمرکز کنید که نمی‌توانید آن‌ها را تغییر دهید، فقط خودتان را آزار داده‌اید.

رفتارهایی که ناپرهیزی‌ها و زیاده‌روی‌های بی‌ضرر می‌پنداریم، ممکن است به‌سادگی به اعتیادهایی تمام‌عیار بدل شوند؛

... اما با داشتن کمی عزت‌نفس و مناعت طبع و بهادادن به آن، خود را خشنود می‌کنی و با هم‌نوعان خود هماهنگی بهتری خواهی داشت؛ به‌عبارتی، باید آنچه مناسب و شایستۀ تو تعیین کرده و به تو اختصاص داده‌اند، بستایی و به‌خاطر آن شکرگزار باشی».

سبک زندگی آن‌ها نتیجۀ اولویت‌بندی است. سطح علایق مادی آنان به‌طور قطع، از وسع و توان مالی‌شان کمتر است و در نتیجه، هر میزان درآمدی به آنان این امکان و آزادی را می‌دهد تا کارهایی را دنبال کنند که بیش از هرچیز دیگری برایشان مهم است. این افراد اتفاقاً بیش از حد انتظار ثروتمند شدند. این میزان شفافیت دربارۀ آنچه در دنیا بیش از هرچیزی دوست دارند بدان معنی است که آن‌ها می‌توانند از زندگی خود لذت ببرند و راضی باشند؛

«مداوم و پی‌درپی از ادراک و احساسات خود محافظت کنید. آن‌ها مسائل پیش‌پاافتاده‌ای نیستند؛ بلکه احترام، اعتماد و ثبات‌قدم، آرامش ذهن، رهایی از رنج و ترس و به‌طور خلاصه، آزادی شما هستند. آن‌ها را به چه بهایی می‌فروشید؟» اندرزها، اپیکتتوس

سنکا هم این موضوع را به بهترین نحو ممکن این چنین بیان می‌کند: «در ترس‌های ما هیچ موضوعی قطعی‌تر از این حقیقت نیست که بیشتر چیزهایی که از آن‌ها می‌ترسیم، وجود خارجی ندارند.»

زمانی که آسیبی به شما وارد می‌شود، استوار بمانید و نگذارید باورهایتان شما را گروگان بگیرند! شما در کشاکشی سخت و امری الهی واقع شده‌اید تا بتوانید تسلط، آزادی، شادی و تعادل به دست آوردید