بریده‌هایی از کتاب آری به زندگی

فرانکل می نویسد: «هر چیزی را می‌توان از انسان گرفت جز یک چیز: آخرین آزادی‌های انسان را، آزادیِ اینکه در هر موقعیتی راه خودش را انتخاب کند.»

این سال‌ها در پی اثبات بی‌ارزش بودن زندگی انسان بوده‌اند.

انسان هرگز نباید به وسیله‌ای برای هدفی تبدیل شود. اما در نظام اقتصادی دهه‌های اخیر، اکثر مردمان کارگر به وسیله‌هایی صِرف بدل شده‌اند. آن‌ها را به سطح ابزارهایی محض برای زندگی اقتصادی تنزل داده‌اند.

«شجاعتی که تقدیر را با عزم راسخ تاب می‌آورد حتی از تقدیر قوی‌تر است.»

پرسشی که زندگی جلوی ما می‌گذارد و در پاسخ به آن می‌توانیم معنای لحظهٔ حاضر را به واقعیت دربیاوریم، نه فقط ساعت به ساعت تغییر می‌کند، بلکه از شخصی به شخص دیگر متفاوت است: پرسش، در هر لحظه برای هر فرد، یکسره متفاوت است.

پس تقدیر، جزئی از زندگی ماست و لذا رنج هم این‌طور است؛ بنابراین اگر زندگی معنا داشته باشد، رنج هم معنا دارد. درنتیجه، رنج تا وقتی که حتمی و ناگزیر باشد، می‌تواند معنادار هم باشد. این واقعیتی است که برای همگان آشناست و همه در موردش اتفاق‌نظر دارند.

موفق به انجام کاری شده بود که ریلکه از هر انسانی انتظار داشت یا برای هر انسانی آرزو می‌کرد: اینکه «فرد قادر باشد به مرگِ خودش بمیرد!»

کرکگور بود که این تمثیل خردمندانه را بیان کرد که درِ رو به خوشبختی همیشه به «بیرون» باز می‌شود؛ معنی‌اش این است که خوشبختی خودش را دقیقاً از کسی که سعی می‌کند درِ رو به خوشبختی را اصطلاحاً به «درون» باز کند، می‌پوشاند.

متوسط افراد به اندازهٔ قابل‌توجهی بیشتر احساس ناخشنودی می‌کنند تا احساس لذت. بنابراین، از همان اول امکان ندارد که فقط به خاطر لذت زندگی کرد. اما آیا این لذت اصلاً ضروری است ـ چیزی است که زندگی در آن خلاصه شود؟

لذت فی‌نفسه نمی‌تواند به وجود ما معنی بدهد؛ و از این‌رو، فقدان لذت نمی‌تواند معنی را از زندگی سلب کند

پرسشی که زندگی جلوی ما می‌گذارد و در پاسخ به آن می‌توانیم معنای لحظهٔ حاضر را به واقعیت دربیاوریم، نه فقط ساعت به ساعت تغییر می‌کند، بلکه از شخصی به شخص دیگر متفاوت است

مرگ زمینه‌ای فراهم می‌کند که با توجه به آن، فعلِ وجود ما تبدیل به نوعی مسئولیت می‌شود

دولتی که وضع اقتصادی‌اش آن‌قدر بد است که به منظور ذخیره و تأمین کالاها و خدمات یادشده، بر حذف درصد نسبتاً ناچیز شهروندانِ درمان‌ناپذیرش تکیه می‌کند، چنین دولتی، قبل از اینکه دست به چنین عملی هم بزند، به لحاظ اقتصادی کارش تمام است