بریده‌هایی از کتاب معضل بینهایت در ریاضیات و فلسفه

هدف از تحریر این رساله توجه دادن خوانندگان و علاقه‌مندان به مباحث فلسفی است که براهین فیلسوفان را بدو بحث و بررسی و نقد نپذیرند و علی رغم ضرورت احترام به پیشینیان و بزرگان علم و فلسفه باید ذهن نسلهای آینده با نقد فلسفی آشنا شود و جوانان ما فلسفه را که از دوران ملاصدرا تا کنون سیر نزولی داشته و بیشتر بزرگان ما در گذشته و حال عمر خویش را به شرح و بسط دیدگاههای فلاسفه مشاء و حکمت متعالیه صرف نموده اند از حالت رکود خارج کرده و به مناقشات عقلی رونقی دیگر بخشند.

یافته‌های ریاضی‌دانان و فیلسوفان بزرگ را به‌عنوان حقایقی مسلم ننگاشته و با دیده نقد به آنها بنگرد تا روند علوم عقلی از حرکت نایستاده و به سمت رشد و تعالی حرکت نماید. یکی از علل عقب‌ماندگی جوامع مشرق‌زمین برکشیدن شعر و ادبیات و عرفان و ذوقیات و نقلیات در برابر علوم عقلی بوده است و بر همگان روشن است که آن میزان شاعر برجسته و عارف وارسته در میان ما وجود دارد اندیشمند ریاضی و فلسفی و منطقی در دوران معاصر کمتر دیده شده است و یکی از راه‌های رشد عقلانی چنین جوامعی ترویج فرهنگ نقادی و به چالش کشیدن دیدگاه‌ها و افکار و نظریات دانشمندان بزرگ در علوم عقلی می‌باشد

در جامعه‌ای که فرهنگ منقول به‌جای معقول رشد نماید بدیهی است که فرهنگ تملق‌گویی و خرافات و پیش گویی‌ها و معجزات رندان روزگار بیشتر نمود خواهد داشت و در عوض علوم عقلی و ریاضیات و علوم طبیعی و حتی علوم‌انسانی در معرض زوال قرار می‌گیرد، زیرا عدم وجود علوم عقلی در سطوح مختلف جامعه از دوران کودکی تا بلوغ فکری به‌خودی‌خود زمینه را برای ترویج خرافات و اوهام فراهم می‌سازد

بنابر آنچه که گفتیم فارابی و پیروان او در برهان اسد اخصر گرفتار مغالطه ترکیب یا تعمیم حکم جزء به کلّ شده اند و در برهان تطبیق کاربرد صحیحی از مفهوم بینهایت صورت نگرفته است.