بریده‌هایی از کتاب دلبستگی ناایمن مضطرب و پرهیز از عشق

در یک موقعیت آزمایشی، کودکان اجتناب ناامن کسانی هستند که بیشترین احساسات و اضطراب را از خود بروز می‌دهند، که باعث غیرفعال شدن سیستم دلبستگی آن‌ها می‌شود تا بتواند بهتر این وضعیت را مدیریت کند. در این زمینه، کودک خردسال برجسته می‌شود، احساسات کمی نشان می‌دهد، بیشتر به سمت اکتشاف گرایش پیدا می‌کند و مجبور به اتخاذ خودمختاری اولیه به عنوان یک استراتژی بقا می‌شود.

هنگامی که یک کودک دچار تروما می‌شود، تمرکز بر روی دروس دشوار خواهد بود و نمرات بدی کسب می‌کنند. همچنین، آن‌ها در درک هر چیزی که یاد می‌گیرند با مشکل روبرو خواهند شد زیرا بیشتر انرژی ذهنی آن‌ها برای پردازش تجربیات آسیب‌زا که تجربه می‌کنند، مصرف می‌شود.

خشونت خانگی در بعضی از خانه‌های ناکارآمد، والدین می‌توانند ظلم کنند. این رفتار را به طور معمول در ابتدا نسبت به همدیگر دارند، اما خیلی زود آن‌ها تمرکز خود را روی بچه‌های خود می‌گذارند. کودکانی که مورد آزار جسمی قرار گرفته‌اند، آسیب‌های زیادی را تحمل می‌کنند و پس از جوان شدن، مسائل مختلفی از جمله دلبستگی ناایمن را به نمایش می‌گذارند. خشونت خانوادگی بچه را برای همیشه زخم می‌کند زیرا آن‌ها دردی را که از دست والدین یا سرپرست خود متحمل شده‌اند به خاطر می‌آورند.

مشکل در تمرکز شاخص دیگری که نشان می‌دهد یک کودک یک تجربه آسیب‌زا را تجربه می‌کند عدم توانایی در تمرکز است. آن‌ها تمایل به داشتن نگاهی دوردست دارند، زیرا به دلیل ضربه‌ای که داشتند فکر کردن را از دست داده‌اند و غلبه بر این درد برای آن‌ها کاملاً سخت است.