بریده‌هایی از کتاب زندگی و سلوک حاج اسماعیل دولابی

«مصلحت انسان این است که با خدا آشتی کند.»

خلوت با خدا «گاهی اوقات با خدا خلوت کنید، نگویید که ما قابل نیستیم. هر چه ناقابل تر باشیم خداوند بیشتر اهمیت می‌دهد. خدا کسی نیست که فقط خوب‌ها را انتخاب کند.»

همنشینی با ضعفا «با پایین تر و ضعیف تر از خودت، چه از نظر مادی و چه معنوی، بنشین و دست بر سرشان بکش تا خدا و خوبان خدا هم با تو بنشینند و دست لطف بر سرت بکشند.»

دقت در وضو «اگر بخواهیم در نماز خیالات نداشته باشیم و مقبول باشد باید در وضو گرفتن دقت کنیم.»

خلوت با خدا «گاهی اوقات با خدا خلوت کنید، نگویید که ما قابل نیستیم. هر چه ناقابل تر باشیم خداوند بیشتر اهمیت می‌دهد. خدا کسی نیست که فقط خوب‌ها را انتخاب کند.»

«بی خود به خودت غصه نده. نه شما چیزی بیشتر از آنچه برایتان بریده شده می‌توانید بگیرید، نه من. حتی انبیاء و اولیاء هم چیزی بیشتر از آنچه برایشان بریده شده است نگرفتند.» دنیا «هر شادی و غصه‌ای برای دنیا بیهوده است. اگر هر کس بداند از کوچکی همه چیز را برایش بریده اند غصه نمی‌خورد.»

عزت و ذلت «عزت دنیا ذلت است، ذلتش که جای خود دارد. ذلت برای خدا عزت است، عزتش که جای خود دارد.»

صدق در برابر معبود «خوب یا بد هر چه هستی صادقانه خودت را به خدا عرضه کن و بگو خدایا هر چه هستم مال شما هستم.»

در امور دیگران تجسس نکنید «برای یافتن زیبایی‌ها و خوبی‌ها کنجکاو باشید. برای پیدا کردن زشتی‌ها و گناهان تجسس نکنید.»

«آه یک مظلوم در همه چیز اثر می‌گذارد و هر کس به اندازه ایمان خود، پایش به سنگ می‌خورد؛ چون مظلوم مورد توجه خداست ولو کافر باشد.

همه چیز از اوست «در حدیث است که هشت چیز شما دست خداست: موت و حیات، مرض و صحت، فقر و غنا، خواب و بیداری، چه چیزی می‌ماند که دست خودمان باشد؟»

ابتلاء و رشد «اگر خداوند که مربی ماست با وجود این که غنی و عالم است ما را مبتلا می‌کند؛ غم می‌دهد، شادی می‌دهد، فقر می‌دهد، غنا می‌دهد، مرض و صحت می‌دهد و می‌گوید: صبر کن، به خاطر این است که می‌خواهد انسان را بزرگ کند و به جای لایتغیری برساند» .

«خلاصه و لپ اخلاق در دو کلمه است: مرنج و مرنجان.»

الحمدلله «همیشه بگویید: الحمدلله، شکر خدا. بلکه بتوانی دلت را هم با زبانت همراه کنی. اگر پکر هستی دو مرتبه همراه با دلت بگو: الحمدلله. آن وقت غمت را از بین می‌برد. قوه‌ات زیاد می‌شود.

اصل اخلاق «خلاصه و لپ اخلاق در دو کلمه است: مرنج و مرنجان.»

«خلاصه و لپ اخلاق در دو کلمه است: مرنج و مرنجان.»

انسان محکم «انسان بایستی محکم باشد تا با هر چیز کوچک غمگین و یا شاد نشود.»

«اگر بخواهیم در نماز خیالات نداشته باشیم و مقبول باشد باید در وضو گرفتن دقت کنیم.»

«محبت به خدا آخرین منزل بندگی است.»

حضور قلب در نماز توجه به نماز، نماز است. اگر حضور قلب داری، در نمازی و الا دل هر کجاست همان جایی. نماز را آرام و با تأنی بخوان، شاید یادت بیاید که داری با خدا صحبت می‌کنی و خدا دارد با تو صحبت می‌کند. در نماز، خودت باش و نگذار حواست جای دیگر برود. اصلاً دقت کن و ببین کیست که دارد نماز می‌خواند.»

«عفو و غفران، انسان را خیلی بزرگ می‌کند. اگر همسرت بوده، پدرت بوده، خواهر و برادرت بوده اند و اذیت کرده اند گذشت کن. خداوند صاحب عفو و گذشت را خیلی دوست دارد. چون صفت خدایی است.»

«هر وقت در زندگیت گیری پیش آمد و راه بندون شد، بدون خدا کرده، زود برو و با خودش خلوت کن و بگو، با من چه کار داشتی که راهم رو بستی. هر کس گرفتار است، گرفتار یار است.»

خلوت با خدا «گاهی اوقات با خدا خلوت کنید، نگویید که ما قابل نیستیم. هر چه ناقابل تر باشیم خداوند بیشتر اهمیت می‌دهد. خدا کسی نیست که فقط خوب‌ها را انتخاب کند.»

عادت به دعا «خیلی خوب است که انسان همه چیزش را از خدا بخواهد. به بچه‌ها یاد بدهید با خدا صحبت کنند. سَرِ جا نماز وقتی که نماز خوانده شد، سریعاً از سر سجاده بلند نشوند، کمی با خدا حرف بزنند، بگویند خدایا تمیزم کن، زیبایم کن، خوش اخلاقم کن، یک چیزی بگویند.»

توفیق دعا «یک وقت نگویید هر چه دعا می‌کنیم مستجاب نمی‌شود. اگر خدا نمی‌خواست شما نمی‌توانستید دعا کنید. وقتی با حال دعا با خدا حرف می‌زنیم، این را خدا خواسته که نصیب ما

صدق در برابر معبود «خوب یا بد هر چه هستی صادقانه خودت را به خدا عرضه کن و بگو خدایا هر چه هستم مال شما هستم.»

در نماز جماعت می‌گوید التماس دعا. دعا کن خدا نماز ما را قبول کند. گفتم: آیا خودت نمازت را قبول داری؟ گفت: «نه!» یک وقت کلاه سرت نرود به من بگویی التماس دعا. اول خودت را بساز که آنچه را عمل می‌کنی، مالی که در راه خدا می‌دهی، حرفی که در راه خدا می‌زنی، خودت قبول کنی. کاری که خودت قبول نداری را من چگونه به خدا غالب کنم. چنان قرص می‌گوید «نه» که آدم دود می‌شود

عزت و ذلت «عزت دنیا ذلت است، ذلتش که جای خود دارد. ذلت برای خدا عزت است، عزتش که جای خود دارد.»

هر جایی که تنها بودی خدا را هم یکی حساب کن! او با توست.»

«در طواف کعبه و سعی بین صفا و مروه اگر تو را هُل دادند و چند قدم جلو رفتی باید برگردی و با اراده خودت مجددا جلو بروی. در راه خدا با تحریک و فشار دیگران نباید راه رفت با درخواست خود باید طی طریق کرد.»