بریده‌هایی از کتاب مینیمالیسم

شما نمی‌توانید آدم‌های اطراف خود را تغییر دهید، اما می‌توانید در انتخاب آدم‌های اطراف خود تغییر ایجاد کنید

زندگی در گذشته به‌مثابۀ رانندگی فقط با آینۀ وسط است، که نهایتاً منجر به تصادف می‌شود، زیرا شما از آنچه پیش رویتان است بی‌خبرید.

آنچه می‌خواستیم آزادی برای پیگیری کردن آرزوهایمان بود

به خود شما بستگی دارد که چه‌چیز را در زندگی ضروری بدانید و چه‌چیز را اضافی

مینیمالیسم به‌روش‌های متفاوت می‌تواند کمک کند، از جمله: - بازیابی زمان - خلاصی از شر وسایل اضافی - لذت بردن از زندگی - کشف معنای زندگی - زندگی در لحظه - تمرکز روی ضروریات - پیگیری آرزوها - یافتن شادی - انجام هر کاری که می‌خواهیم - کشف وظایف - تجربۀ آزادی

آدم‌ها روی این کرۀ خاکی زمان محدودی دارند. می‌توانند از این زمان برای اندوختن ثروت استفاده کنند یا برای رسیدن به یک زندگی معنادار. مورد آخر لزوماً مانعی برای رسیدن به هدف اول نیست. اما طمع برای کسب ثروت به زندگی معنادار منتهی نمی‌شود.

تغییر در زندگی پایان راه نیست، اگر شادی طولانی‌مدت می‌خواهید، باید به‌طور مستمر تغییر کنید.

با گذر زمان، سر و کلۀ موضوع خوشحالی لابه‌لای صحبت‌های ما جا باز کرد. با ارتقای شغلی، با گرفتن پاداش یا رفتن به سفرهای رؤیایی، با هر خرده‌پاداشی که دریافت می‌کردیم، به‌همراه آن‌ها خوشحالی فرامی‌رسید و در مدت کوتاهی، بی‌رنگ می‌شد. هر چه سریع‌تر به دست می‌آمدند، سریع‌تر نیز از دست می‌رفتند.

آدم‌ها روی این کرۀ خاکی زمان محدودی دارند. می‌توانند از این زمان برای اندوختن ثروت استفاده کنند یا برای رسیدن به یک زندگی معنادار. مورد آخر لزوماً مانعی برای رسیدن به هدف اول نیست. اما طمع برای کسب ثروت به زندگی معنادار منتهی نمی‌شود

مینیمالیسم ابزاری برای حذف غیرضروریات زندگی، تمرکز روی ضروریات و دستیابی به شادی، رضایت و آزادی است.

نارضایتی یک‌شبه ظاهر نمی‌شود. چیزی شبیه به آرام سوختن در آتش است

ارزش ما چیزی بیشتر از لوازم شخصی‌مان است. - خاطرات ما زیر تختخواب‌هایمان نیستند. - خاطراتمان در وجودمان تعریف می‌شوند، نه با اشیایمان. - شیئی که برای ما فقط بار احساسی دارد می‌تواند نیاز آدم دیگری را برآورده کند. - وابستگی به اشیا، به‌لحاظ ذهنی و عاطفی، باری روی دوشمان است. - عکس‌های قدیمی را می‌توانیم در هر زمانی چاپ کنیم.

مینیمالیسم نوعی انتخاب سبک زندگی است. مینیمالیست‌ها انتخاب می‌کنند که از غیرضروریات دوری بجویند و روی ضروریات متمرکز شوند. اما سطح آن برای هر فرد متفاوت است. مینیمالیست‌ها نه از طریق اشیا بلکه از طریق ذات زندگی در جست‌وجوی شادی‌اند.

قرار بر این نیست که با انباشت دارایی‌های مادی آدم خوشحالی بشوید. همگی به این موضوع واقفیم، با این حال، اکثر مردم معنای زندگی را در انباشت دارایی‌های بیشتر جست‌وجو می‌کنند. با این وجود، خوشحالی واقعی به این بستگی دارد که شما چه کسی هستید، به چه کسی تبدیل شده‌اید. خوشحالی واقعی از درون شما نشئت می‌گیرد. به‌طور مشابه، نارضایتی نیز به کسی که به آن تبدیل شده‌اید بستگی دارد. بنابراین، اگر زندگی معنادار و آگاهانه‌ای دارید، اکثر مواقع، احساس خوشحالی، رضایت و خرسندی خواهید داشت.

متأسفانه، چون اکثر روابط شما در دستۀ حاشیه قرار دارند، بنابراین، به‌احتمال زیاد، شما زمان بیشتری را به آن آدم‌ها اختصاص می‌دهید. در نتیجه، زمان، انرژی و توجه زیادی را به گروهی از افراد اختصاص می‌دهید که اهمیت چندانی برای شما ندارند. این وضعیت باید تغییر کند.

این مفهوم می‌تواند برای هر کسی که به زندگی ساده‌تر و معنادارتر علاقه‌مند است کارساز باشد. برای تمام آدم‌هایی مفید است که می‌خواهند روی جنبه‌های مهم زندگی تمرکز کنند، نه روی دارایی‌های شخصی‌ای که در فرهنگ ما ارتباط تنگاتنگی با موفقیت و خوشحالی دارند.

بنابراین، در سال اول دبیرستان، با روش‌های ناسالم (وعده‌های غذایی کوچک) وزن زیادی کم کرد.

همگی می‌دانیم که اشتباه محض است، و همچنان این راه را ادامه می‌دهیم، تکرار می‌کنیم. سعی می‌کنیم به‌روز باشیم، خودمان را تا سطح انتظارات جامعه بالا بیاوریم، به خودمان زیادی فشار می‌آوریم تا چیزی یا کسی بشویم که نیستیم. در نتیجه، آدم‌ها بیشتر از قبل دچار اضطراب می‌شوند. فشاری که به ما تحمیل می‌شود بیش از هر زمان دیگری در تاریخ است.

برای رشد و پیشرفت روابط باید آن‌ها را پرورش دهید: عشق، درک، اعتماد، صداقت، توجه، حمایت، زمان و امنیت.

بدون داشتن چشم‌انداز، هر چه پیش آید برایتان خوشایند خواهد بود. از این رو، به یک نسخۀ موجه از روابط مدنظر خود و شمایل آن نیاز دارید.