بریده‌هایی از کتاب درباره تروریسم غرب، از هیروشیما تا پهپادها

«بدترین بلایی که می‌توانید بر سر مردم بینوا بیاورید، این است که امید را از آن‌ها بگیرید.» گفت که گرفتن امید مردمِ بینوا' فاجعه‌بارتر از کشتن آن‌هاست. چون وقتی‌که مُردید، مرده‌اید. اما امید' غالباً تمامی سرمایهٔ یک بینواست. آن چیزی است که به او نیرو می‌دهد؛ او را زنده نگه می‌دارد. او گفت:«به همین خاطر است که من همیشه به اطرافیان خود، به اهالی اینجا می‌گویم: "رفقا امیدِ مردم را به بازی نگیرید. به وعده‌ای که به آن‌ها می‌دهید، عمل کنید."»

من پس از سال‌ها زندگی در پنج قاره جهان' بر این باورم که "غربی‌ها" بیشتر از دیگران شستشوی مغزی می‌شوند و آگاهی و سره‌سنجیِ آن‌ها نسبت به حکومت، در مقایسه با مردم دیگر کشورها، به‌استثنای کشورهایی مثل عربستان سعودی، کمتر است. اما خودشان عکس این نظر را دارند؛ آن‌ها فکر می‌کنند که ازنظر برخورداری از اطلاعات' "آزادترین" مردم جهان‌اند.

قبلاً در میدان آرما، روبروی کاخ ریاست جمهوری، مجسمه غول‌پیکری از فرانسیسکو پیزارو نصب شده بود. تا همین چند سال پیش هم این مجسمه آنجا بود. اما پس‌ازاینکه دولتی جدید بر سر کار آمد، این مجسمه را از میدان برداشتند و در یک پارک گذاشتند. به‌هرحال مجسمه همچنان برپاست، هرچند نه در میدان آرما. اما آن‌ها حتی در این دورانِ گرایش‌های نسبتاً سوسیالیستی یا نظام متمایل به چپ، مجسمه را خراب نکردند. در سراسر آمریکای لاتین همه‌جا این نمادهای قهر و غلبه استعماری وجود دارد. انگار بخشی از این مردم واقعاً دلشان برای تازیانه استعمار تنگ می‌شود.

انگار بخشی از این مردم واقعاً دلشان برای تازیانه استعمار تنگ می‌شود.