بریده‌هایی از کتاب کوه زیتون

«بیشتر افراد آرزو دارند کارهای مهمی انجام دهند اما هنوز کاری در راستای آن میل و آرزوها انجام نداده‌اند. به‌تمامی افراد فرصتی برابر داده شده تا با انتخاب بهترین مسیر برای زندگی کردن و پیروی از اصول صحیح، به زندگی دلخواهشان دست پیدا کنند.»

همه مردم می‌خواهند در دنیایی پر از عشق، سعادت، هدف، سلامتی و وفور طلا زندگی کنند. آن‌ها خواهان یک زندگی فوق‌العاده هستند. مردان و زنان می‌خواهند مشهور باشند و در یک کار خاص عالی و مهم به نظر برسند اما بااین‌حال تنها عده کمی به این امیال دست پیدا می‌کنند

«اکثر مردم کاری نمی‌کنند و منتظر یک فرصت مناسب هستند تا خودشان را اثبات کنند اما حقیقت چیز دیگری است. درواقع نباید به انتظار فرصت‌ها نشست و می‌بایست قبل از فرا رسیدن آن‌ها تلاش کرد. کمتر کسی می‌داند که فرشته شانس چه کسی را انتخاب می‌کند اما موقعیت و فرصت‌های مناسب همیشه راهشان را برای رسیدن به افرادی که در حال کار و تلاش‌اند، پیدا خواهند کرد.»

«اکثر مردم کاری نمی‌کنند و منتظر یک فرصت مناسب هستند تا خودشان را اثبات کنند اما حقیقت چیز دیگری است. درواقع نباید به انتظار فرصت‌ها نشست و می‌بایست قبل از فرا رسیدن آن‌ها تلاش کرد. کمتر کسی می‌داند که فرشته شانس چه کسی را انتخاب می‌کند اما موقعیت و فرصت‌های مناسب همیشه راهشان را برای رسیدن به افرادی که در حال کار و تلاش‌اند، پیدا خواهند کرد.»

«عده‌ای انتظار دارند قبل از اینکه در اجاق هیزمی بریزند، اجاق آن‌ها را گرم کند اما درواقع اول باید در اجاق هیزم ریخت و پس‌ازآن انتظار گرما داشت.

«هنگامی‌که یک شخص به خاطر اشتباهاتش دیگران را سرزنش می‌کند، توانایی کنترل زندگی‌اش را از دست می‌دهد و تا زمانی که به سرزنش دیگران ادامه دهد، زندگی‌اش به همان شکل باقی خواهد ماند. اگر او بخواهد شرایط را تغییر دهد، قبل از هر چیز می‌بایست به مسئولیت خودش در به وجود آمدن آن شرایط آگاه باشد و تنها در این صورت است که تغییر برایش شفافیت کامل دارد. تا قبل از این کار، راهی که انتهایش به تغییر ختم می‌شود را نمی‌بیند. درواقع وقتی‌که نمی‌داند و تشخیص نمی‌دهد چیزی خراب شده است چگونه می‌خواهد آن را درست کند؟»

«در ابتدا تمامی شک و تردیدها و رفتارهای محدودکننده‌ات را از طریق بهترین راهی که به ذهنت می‌رسد از بین ببر و با خودت صحبت کن. اولین اصلی که باید قبل از هر کار و قبل از هر موفقیتی یاد بگیری این است: در زندگی‌ات درباره هر چیزی فکر کنی و حرف بزنی به آن خواهی رسید.»

«هر چیزی پایانی دارد و بدون از دست رفتن زندگی قدیمی، نمی‌توان زندگی جدیدی را آغاز کرد. بعضی از مردم احمق هستند چون فکر می‌کنند دنیا به آن‌ها بدهکار است. آن‌ها می‌گویند: «از فردا شروع خواهم کرد.» اما فقط احمق‌ها منتظر فردا می‌مانند. آن‌ها برای یک آینده ایده‌آل برنامه‌ریزی می‌کنند و زمانی که از آن اهداف صحبت می‌کنند، چشمانشان برق می‌زند اما هیچ کاری در مسیر رسیدن به این اهداف انجام نمی‌دهند. بعضی‌ها را می‌توان به گاوی در علفزار تشبیه کرد. گاو سرش را به پایین می‌اندازد و هر چه جلوی‌اش باشد را می‌خورد و خوشحال است. اما چند قدم آن‌طرف‌تر کشاورزی چاقو به دست ایستاده و منتظر است تا آن گاو را قصابی کند.

«ما از مرگ می‌ترسیم چراکه در اعماق وجودمان می‌دانیم هنوز زندگی نکرده‌ایم. زمان یک دروغ‌گوی مکار است و با طلوع خورشید در هر صبح و نشان دادن ماه در هر شب، ما را فریب می‌دهد. ما معتقدیم همیشه یک روز دیگر خواهیم داشت اما جهان هستی با چین‌وچروک‌های روی صورتمان و درد استخوان‌هایمان به ما هشدار می‌دهد که به‌زودی زمان تمام می‌شود.

«یک شخص بدون رؤیابافی و اشتیاق زیاد برای محقق کردن اهدافش، هیچ کار بزرگی انجام نخواهد داد. چراکه پس از روبه‌رویی با اولین مشکل، از رؤیایش دست خواهد کشید. اشتیاق سوزان برای رسیدن به خواسته‌ها باعث می‌شود هر مانعی که سد راه او شود را از میان بردارد. همچنین به او ایمان و اعتمادی خواهد بخشد که کمتر کسی نظیرش را دیده است و مهم نیست در مسیرش با چه چیزهایی روبه‌رو خواهد شد، او همچنان به راه خود ادامه می‌دهد.»

«من از هیچ‌یک از این افراد باهوش‌تر نبودم. خیلی از آن‌ها رؤیاهای بزرگی را در سر می‌پرورانند اما اکثر آن‌ها حس راحتی این خیابان‌ها را رها نمی‌کنند. تنها فرق من با این افراد در این است که من تصمیم به اقدام گرفتم. این چیزی است که تو باید آن را یاد بگیری. تو یا دست‌به‌کار می‌شوی و یا به جمع دیگران یعنی کسانی که فقط رؤیاپردازی می‌کنند ولی هرگز به جایگاهی که آرزویش را دارند نمی‌رسند، اضافه می‌شوی.»

«هم نوع من نه یهودی است نه عرب و نه رومی. هر انسانی هم نوع من است. این افراد هرچقدر هم که قوانین الهی را رعایت کنند، خداوند بازهم به آن‌ها افتخار نمی‌کند. قوانین او قوانین این جهان است که برای همه در نظر گرفته‌شده است و همه باید به آن عمل کنند. او این قوانین را به‌عنوان یک وسیله اندازه‌گیری به وجود نیاورده است، بلکه این قوانین سرمشقی برای دستیابی به یک زندگی فوق‌العاده هستند. همه ما در دنیای او زندگی می‌کنیم و هرچقدر هم که آن‌ها از شنیدن این جمله بیزار باشند مهم نیست اما خدای من همان خدایی است که آن‌ها مدعی پرستش او هستند.»

«بسیاری از مردم برده افکار مخربشان هستند. دیدگاه فکری و مسیر تو از شکست به‌سوی موفقیت، می‌تواند زندگی آن‌ها را نیز تغییر دهد. وقتی‌که در مورد نقاط ضعفت صحبت می‌کنی، ممکن است خیلی‌ها به تو بخندند و حتی تو را یک آدم ضعیف بپندارند اما در اعماق وجودشان می‌دانند که تو دقیقاً از چه چیزی صحبت می‌کنی. آسیب‌پذیر بودن، بشریت را به هم متصل می‌سازد و این‌گونه می‌توانیم یکدیگر را درک کنیم. مردم می‌خواهند خودشان را در داستان تو پیدا کنند و این‌گونه از تو الگو می‌گیرند. وقتی نشان دادی که با آن‌ها هم مسیر هستی، آنگاه به تو اعتماد می‌کنند و به حرف‌هایت گوش می‌دهند. احساسات نشانه ضعف نیستند بلکه نشانه انسان بودن هستند. هیچ‌گاه این موضوع را فراموش نکن. اگر می‌خواهی در تمامی جوانب زندگی‌ات به موفقیت دست پیدا کنی، ارتباط برقرار کردن را یاد بگیر.»

«سطح افرادی که من را در مسیر زندگی‌ام همراهی می‌کنند مستقیماً بر سطح کیفیت زندگی‌ام تأثیر می‌گذارد.

آن‌ها فردی که به خدا توهین کرده است را می‌کشند اما بااین‌حال خدا را نمی‌شناسند. آن‌ها نمی‌فهمند که راه خدا، راه عشق است، نه این تعصبات شدید و انحرافات گمراه‌کننده. ببین دینشان با آن‌ها چه کرده. ذهن و عقل آن‌ها را زندانی کرده و آن‌ها نیز به‌نوبه خود اطرافیانشان را زندانی می‌کنند. دین این مردم شیرها را به گوسفند تبدیل کرده و این گوسفندان نیز از چوپان‌های گمراه تبعیت می‌کنند