بریده‌هایی از کتاب طرز فکر

چرا هنگامی‌که می‌توانید بهتر شوید، زمان خود را برای اثبات عالی بودن خود به‌صورت مکرر اتلاف می‌کنید.

بردم؟ باختم؟ این‌ها سؤالات اشتباهی است. سؤال درست این است: آیا همه تلاشم را به‌کار بردم؟

تغییر‌ می‌تواند سخت باشد، اما هرگز نشنیده‌ام که کسی بگوید ارزشش را نداشت.

اگر در زندگی، تنها خودتان را برای انجام‌دادن کارهای آسان به‌زحمت می‌اندازید، شرم بر شما

حتی ‌زمانی‌که فکر می‌کنید در چیزی خوب نیستید، هنوز هم می‌توانید با تمام وجود در آن شیرجه بزنید و آن را ادامه دهید.

«آن‌ها پس‌ازآن برای همیشه خوش و خرم زندگی کردند» وجود ندارد بلکه بیشتر شبیه این است «آن‌ها پس‌ازآن همیشه با خوشحالی تلاش کردند» .

«شدن، بهتر از بودن است.»

در سال ۱۹۹۵، بازیگر، کریستوفر ریو، از اسب به پایین پرتاب شد. گردن او شکست و قطع نخاع و به‌طور کامل از گردن به پایین فلج شد. علم پزشکی، گفت: خیلی متأسفم. این شرایط دشوار را بپذیر. بااین‌حال، ریو، برنامه ورزشی سختی را آغاز کرد که مستلزم حرکت تمام قسمت‌های بدن فلج او با کمک تحریک الکتریکی بود... چرا نتواند یاد بگیرد که دوباره حرکت کند؟ چرا باید مغز او یک‌بار دیگر نتواند فرمان‌هایی بدهد که بدنش از آن‌ها اطاعت کند؟ پزشکان هشدار دادند که ریو در حال انکارکردن است و به ناامیدی خود کمک می‌کرد. آن‌ها قبلاً این را دیده بودند و این نشانه بدی برای بهبود او بود؛ اما واقعاً، ریو در حال انجام چه‌کاری با زمان خود بود؟ آیا نقشه بهتری داشت؟ پنج سال بعد، ریو شروع به بازیابی مجدد حرکت خود کرد. برای نخستین‌بار این اتفاق در دست‌های او اتفاق افتاد، سپس بازوهای او، پس‌ازآن پاها و سپس نیم‌تنه بالایی او حرکت خود را بازیافتند.

هر کسی با میل شدید به یادگیری متولد می‌شود. نوزادان روزانه مهارت‌های خود را گسترش می‌دهند. نه‌تنها مهارت‌های عادی، بلکه سخت‌ترین کارهای طول عمر، مانند یادگیری راه‌رفتن و صحبت‌کردن را به‌دست می‌آورند. آن‌ها هرگز تصمیم نمی‌گیرند که این کارها بیش‌ازحد سخت هستند یا ارزش تلاش‌کردن ندارند. نوزادان نگرانِ اشتباه‌کردن یا تحقیرشدن نیستند. آن‌ها راه می‌روند، می‌افتند، بلند می‌شوند. آن‌ها فقط به‌سوی پیشرفت تقلا‌ می‌کنند. چه چیزی می‌تواند به این آموزش پرشور و هیجان پایان دهد؟ طرز فکر ثابت

آیا توانایی موسیقی موتزارت باعث موفقیت او شد یا این واقعیت که به حدی کار کرد که دست‌هایش تغییر شکل دادند؟

در کودکی به ما حق انتخابی بین خرگوش بااستعداد اما نامنظم و لاک‌پشت آهسته اما ثابت‌قدم داده شد. درسی که قرار بود از آن یاد بگیریم این بود که آهسته و پیوسته، برنده می‌شود؛ اما واقعاً آیا هیچ‌کدام از ما می‌خواست که به‌جای لاک‌پشت باشد؟

«کسی که خطر نمی‌کند، هیچ چیز به‌دست نمی‌آورد»، «رم یک روزه ساخته نشد»، «اگر بار اول موفق نشدید دوباره و دوباره تلاش کنید»

جان وودن، مربی افسانه‌ای بسکتبال می‌گوید: شما بازنده نیستید مگر ‌زمانی‌که شروع به سرزنش کنید. منظور این است که اگر اشتباهاتتان را انکار نکنید، همچنان می‌توانید از آن‌ها یاد بگیرید.

از طرف دیگر، گمان می‌کردم که ویژگی‌های انسان تغییرناپذیرند. شما یا باهوش هستید یا نیستید و شکست یعنی که باهوش نبوده‌اید. به همین سادگی! اگر بتوانید به سمت موفقیت بروید و از شکست (به هر قیمتی) اجتناب کنید، می‌توانید باهوش باقی بمانید. مبارزات، اشتباهات و پشتکار، غیرضروری و بی‌اهمیت بودند.

«همه دانش‌آموزان می‌توانند یاد بگیرند، حتی آن‌هایی که ریاضی و خودکنترلی برایشان دشوار است.» «باید صبورتر باشم، چراکه یادگیری نیازمند زمان و تمرین زیادی‌ است» . «نحوه کارکرد مغز این‌گونه است که... هر فرد یادگیرنده‌ای به‌طور متفاوتی‌ می‌آموزد.

یک دختر کلاس هفتمی این موضوع را به‌طور خلاصه این‌گونه بیان کرد: «فکر می‌کنم هوش، چیزی است که باید برای به‌دست‌آوردن آن تلاش کنید... چیزی نیست که به شما داده شود. بیشتر بچه‌ها، اگر از جوابشان مطمئن نباشند، دستشان را برای جواب‌دادن به سؤال بالا نمی‌برند؛ اما کاری که من معمولاً انجام می‌دهم این است که دستم را بالا می‌برم، چراکه اگر جوابم اشتباه باشد آن موقع اشتباهم تصحیح می‌شود، یا دستم را بالا می‌برم و می‌گویم: چگونه این حل می‌شود؟ یا آن را متوجه نمی‌شوم. می‌توانید به من کمک کنید؟ با این‌گونه عمل‌کردن، هوشم را افزایش می‌دهم».

چرا به‌جای غلبه بر نقاط ضعف خود، آن‌ها را پنهان می‌کنید؟

هاوارد گاردنر، در کتاب ذهن‌های فوق‌العاده، این‌گونه نتیجه‌گیری می‌کند که استثنایی‌ترین افراد «دارای استعداد خاصی برای شناسایی نقاط قوت و ضعف خود هستند.» جالب است که به‌نظر می‌رسد، افراد دارای طرز فکر رشد، استعداد را دارند.

به‌یاد داشته باشید، نمرات آزمون‌ها و میزان دستاوردها، به شما می‌گویند که دانش‌آموز اکنون در کجا قرار دارد، اما نمی‌گویند که دانش‌آموز درنهایت می‌تواند به کجا برسد.

چرا هنگامی‌که می‌توانید بهتر شوید، زمان خود را برای اثبات عالی بودن خود به‌صورت مکرر اتلاف می‌کنید. چرا به‌جای غلبه بر نقاط ضعف خود، آن‌ها را پنهان می‌کنید؟ چرا به‌جای اینکه در‌ جست‌وجوی دوست یا همسری باشید که فقط می‌تواند عزت‌نفس شما را تقویت کند، به دنبال فردی نیستید تا شما را به‌چالش کشیده و موجب رشد شما شود؟ و چرا به دنبال چیزهایی هستید که آزمایش‌شده و درست می‌باشند و نه تجاربی که شما را رشد خواهند داد؟ داشتن شور و شوق برای رشد و پایبند ماندن به آن، حتی (و یا به‌خصوص) هنگامی‌که اوضاع به‌خوبی پیش نمی‌رود، مشخصه طرز فکر رشد است. این طرز فکری است که به افراد اجازه می‌دهد تا در طول برخی از بحرانی‌ترین زمان‌های زندگی‌شان رشد کنند.

آیا در گذشته‌تان چیزی وجود دارد که فکر می‌کنید شما را سنجیده باشد؟ نمره آزمون؟ عمل متقلبانه یا سنگدلانه؟ اخراج‌شدن از کار؟ مورد بی‌اعتنایی قرارگرفتن؟ روی آن چیز تمرکز کنید. تمام احساساتی که به آن مربوط می‌شوند را حس کنید. اکنون آن را در چشم‌انداز طرز فکر رشد قرار دهید. صادقانه به نقش خود در آن نگاه کنید؛ اما درک کنید که آن، هوش یا شخصیت شما را تعریف نمی‌کند. درعوض، بپرسید: چه چیزی از آن تجربه یاد گرفتم؟ (یا می‌توانستم یاد بگیرم!) چگونه می‌توانم از آن به‌عنوان پایه‌ای برای رشد استفاده کنم؟ به آن فکر کنید.

تنها یک مرز باریک بین اعتمادبه‌نفس و غرور وجود دارد

بنجامین باربر، جامعه‌شناس برجسته، زمانی گفت: «من، جهان را به ضعیف و قوی یا موفقیت‌ها و شکست‌ها تقسیم نمی‌کنم... من جهان را به یادگیرندگان و غیر یادگیرندگان تقسیم می‌کنم.» درواقع چه چیزی فردی را غیر یادگیرنده می‌کند؟

چرا هنگامی‌که می‌توانید بهتر شوید، زمان خود را برای اثبات عالی بودن خود به‌صورت مکرر اتلاف می‌کنید.

در جهانی که صفات ثابتی دارد، موفقیت یعنی اثبات هوش یا استعداد.

هر ازدواج نیازمند تلاشی است که آن را در مسیر صحیح حفظ کند؛ بین نیروهایی که شما را با هم نگه‌ می‌دارند و آن‌هایی که شما را از یکدیگر دور‌ می‌کنند، تنش و کشمکش ثابتی وجود دارد

برای یک معلم، بیش از حد آسان است که بگوید، "آه این کودک با این استعداد متولد نشده است، بنابراین وقت خودم را هدر نمی‌دهم. " بسیاری از معلمان عدم توانایی خود را در پشت این جمله پنهان‌ می‌کنند

«شدن، بهتر از بودن است.»

«انتظار نداشته باش کارهایت به خودی خود انجام شوند.»

به دنبال کسانی بگردم که پر از شور و شوق و تمایل برای انجام کارها باشند