بریده‌هایی از کتاب نیروی پنهان دوستی و رفاقت

اما هرگز شرایط پرفشار زندگی اجتماعی در دانشگاه را فراموش نکرده بود. "دیدن آدم‌های جدید، دوست‌پیداکردن، ایجاد روابط جدید. مدام تحت فشاری برای اینکه خودت رو ارزیابی کنی و تصمیم بگیری با چه‌جور آدم‌هایی می‌خوای معاشرت داشته باشی."

حضور یک دوست می‌تواند سطح استرس را کاهش دهد و رویاروشدن با چالش‌ها را آسان‌تر کند.

"همان‌طور که مردم تا با هم نان و نمک نخورده باشند، نمی‌توانند یکدیگر را بشناسند... به همان صورت تا وقتی که مهرشان به دل هم ننشسته باشد و اعتماد متقابل بینشان شکل نگرفته باشد نمی‌توانند یکدیگر را به‌عنوان دوست بپذیرند... چراکه اگرچه میل به دوستی به‌سرعت در انسان شکل می‌گیرد، شکل‌گرفتنِ خودِ دوستی مستلزم گذر زمان است."

رابطه ـ از جمله رابطهٔ دوستی ـ محصول تعاملات مکرر بین دو فرد است؛ تعاملاتی که هرکدام بر بستر قبلی شکل می‌گیرند. این تعریف توضیح می‌دهد چرا بعد از مکالمهٔ دلچسبی که با یک نفر داشته‌ایم دوست داریم دوباره با او صحبت کنیم و چرا معمولاً مکالمه‌های بعدی پربارتر و بهتر هستند.

کلمهٔ "فیلیا" در یونانی باستان را، در معنایی وسیع‌تر، می‌توان معادل واژهٔ دوستی در نظر گرفت. از نظر ارسطو فیلیا یا همان دوستی یکی از ناب‌ترین لذات زندگی است. به عقیدهٔ او، فیلیا می‌تواند برای انگیزه‌های مختلفی شکل بگیرد: منفعت (رابطهٔ تجاری)، لذت (عشق رمانتیک) و فضیلت (دیدار واقعی دو ذهن).

بیشتر ما در توجه نکردن به پدیدهٔ دوستی و جدی نگرفتنِ اهمیت آن به‌اندازهٔ دانشمندان و محققان گناهکار هستیم. اگرچه ممکن است در کلام به آن اهمیت بدهیم، همیشه روابط عشقی و خانوادگی‌مان را بر دوستی‌هایمان ترجیح داده‌ایم و به‌محض عاشق‌شدن، دوستانمان را فراموش می‌کنیم و اگر سرمان شلوغ باشد، اولین چیزی که از آن صرف‌نظر می‌کنیم وقت صرف کردن با دوستانمان است.

زندگی اجتماعی بخش زیادی از انرژی فیزیکی و روانی ما رو به خودش اختصاص می‌ده. ما زمان بسیار زیادی رو صرف ایجاد یا پایان‌دادن به روابط می‌کنیم. چرا گاهی به نظر می‌رسه موضوع رابطه موضوع مرگ و زندگیه؟"

ثابت شده است که دوستی نیز به‌معنای واقعی کلمه در بقا نقش و اهمیت دارد: کسانی که بیشتر از دیگران با جامعه درمی‌آمیزند، نسبت به کسانی که ارتباطات ضعیف‌تری دارند بیشتر عمر می‌کنند.