بریده‌هایی از کتاب هفته کاری چهار ساعته

یاد بگیرید از خودتان بپرسید: «اگر این تنها کاری باشد که امروز انجام می‌دهم از روزم راضی خواهم بود؟»

اگر در جادهٔ زندگی سرعتت را زیاد کنی خیلی از مناظر را از دست می‌دهی. مهاتما گاندی

جهان علیه شما توطئه نمی‌کند ولی به این خاطر که همهٔ امور را برای شما جفت‌وجور کند هم از مسیر خود خارج نمی‌شود.

سختی شخصیت را نمی‌سازد بلکه آن را فاش می‌کند

دلتان می‌خواهد فرمولی بسیار ساده برای موفقیت به شما بدهم؟ میزان اشتباهاتتان را دو برابر کنید. توماس جی. واتسون، مؤسس آی‌بی‌ام

هرکس تنها در محدودهٔ چهارچوب‌های خود زندگی کند، از کمبود تخیل رنج می‌برد

عواقب تصمیمات بد با گذر زمان بهتر نمی‌شود

زندگی یعنی آموختن. من گزینهٔ دیگری نمی‌شناسم

حتی اگر مسیر فعلی خود را متوقف کنی به معنای تسلیم شدن نیست

وقتی دست به ریسکی می‌زنیم می‌فهمیم آن‌قدر هم ترسناک نیست.

اگر برایتان مهم است و می‌خواهید که بالاخره انجامش دهید، فقط انجامش دهید و اشکالات را طی مسیر برطرف کنید.

قاعدهٔ اصلی برای من سخنی از ساموئل بکت، قهرمان زندگی‌ام، است. او می‌گوید: ‘هرچه تلاش کردی، هرچه شکست خوردی مهم نیست، باز هم تلاش کن، باز هم شکست بخور؛ این بار بهتر شکست بخور’.»

آیا باید فارغ‌التحصیل از دانشگاه‌های معتبر باشم؟ خیر. اکثر الگوهای نام‌برده در این کتاب به هارواردهای دنیا نرفته‌اند و بعضی از آن‌ها هم از دانشگاه اخراج شده‌اند. مؤسسات برتر علمی فوق‌العاده هستند اما اینکه خروجی یکی از آن‌ها نباشید محاسن ناشناخته‌ای دارد. فارغ‌التحصیلان دانشگاه‌های برتر به مسیر مشاغل پردرآمد هشتاد ساعت در هفته هدایت می‌شوند که باید با پانزده تا سی سال کار نفس‌گیر به‌عنوان پیش‌فرض این مسیر کنار بیایند. می‌پرسید از کجا می‌دانم؟ چون خودم آنجا بوده‌ام و این تباهی را از نزدیک دیده‌ام. این کتاب چنین روندی را معکوس می‌کند.

وقتی دست به ریسکی می‌زنیم می‌فهمیم آن‌قدر هم ترسناک نیست.

بسته به تعداد «چه‌هایی» که در زندگی تحت کنترل دارید میزان پولتان چندین برابر می‌شود: چه کاری را چه وقت، چه جایی و با چه کسی انجام می‌دهید. من این را «تکثیرکنندهٔ آزادی» می‌نامم.

هدف ثروتمندان نوین این است که «نیمه‌بازنشستگی‌ها» را در طول زندگی تقسیم کنیم نه اینکه همهٔ استراحت و لذت را فقط برای دوران بازنشستگی احتکار کنیم. وقتی فقط زمان‌هایی که بیشترین تأثیرگذاری را دارید به فعالیت بپردازید زندگی هم سازنده‌تر و هم لذت‌بخش‌تر می‌شود؛ درست مثل اینکه یک کیک داشته باشید و از خوردن آن لذت ببرید. در حال حاضر ترجیح شخصی من این است که بعد از هر دو ماه پروژهٔ کاری یک ماه به سفر بروم یا کاری که به فعالیت بدنی بالایی نیاز دارد (تانگو، ورزش رزمی یا هر چیزی) را بیاموزم.

من پیرمردی هستم که در زندگی نگران خیلی چیزها بوده‌ام اما اکثر آن‌ها هرگز اتفاق نیفتاد.

احساس می‌کنم اگر بتوانم به بچه‌ها کمک کنم تا بر ترس حاصل از باز پس زده شدن از جواب تلفن‌ها و ایمیل‌های دلسردکننده غلبه کنند همیشه برایشان مفید خواهد بود.»

نمی‌توانید تصور کنید با اقدام به غیرممکن‌ها، در صورتی که جرئت اینکه مکرراً بهتر شکست بخورید را داشته باشید، چه کارهایی می‌توانید انجام دهید.

فردا یعنی هرگز. مهم نیست کاری که می‌کنید چقدر کوچک است، قدم اول را همین الان بردارید.

چنانچه به خاطر داشته باشید در فصل اول این کتاب مطرح شد که روند کلی پیوستن به ثروتمندان نوین رعایت ترتیب تعریف، حذف، خودکارسازی و رهایی است؛

در اینجا دو واقعیت هست که باید به خاطر داشته باشید: ۱. خوب انجام دادن یک کار غیرمهم چیزی بر اهمیت آن نمی‌افزاید. ۲. نیاز به زمان زیاد برای انجام یک کار به معنای اهمیت آن نیست.

از این لحظه به بعد به خاطر داشته باشید آنچه انجام می‌دهید بی‌نهایت مهم‌تر از آن است که چطور آن را انجام می‌دهید. کارایی همچنان مهم است اما تا زمانی که در موارد درست اعمال نشود بی‌فایده است.

گزینشی عمل کردن و انجام کار کمتر، راه مولد بودن است. روی چند مورد محدود و مهم تمرکز کنید و بقیه را نادیده بگیرید.

پرمشغله بودن شکلی از تنبلی است؛ تنبلی در تفکر و عدم تمایز در عمل.

غرق شدن در کار اغلب به‌اندازهٔ انجام ندادن کار بی‌نتیجه و بسیار ناخوشایندتر هم هست.

دوستان مثبت در مقابل دوستان وقت‌گیر: چه کسی به شما صدمه می‌زند، چه کسی کمکتان می‌کند و شما چطور می‌توانید زمانی را که با دومی می‌گذرانید افزایش دهید، درحالی‌که زمان اولی را کم یا حذف می‌کنید؟

افراد مسموم لیاقت زمان شما را ندارند. جز این فکر کردن خودآزاری است.

هیچ‌وقت بدون اینکه فهرست مشخصی از اولویت‌هایتان داشته باشید به دفتر کار نیایید یا حتی رایانه‌تان را روشن نکنید، چون باعث می‌شود ایمیل‌های بی‌ربط را بخوانید و ذهن خود را تمام روز به زحمت بیندازید

فهرست کارهایی را که باید فردا انجام دهید تا امروز عصر آماده کنید. فهرست‌های رایانه‌ای و آماده را توصیه نمی‌کنم، چون ممکن است بخواهید موارد زیادی را اضافه کنید. من از یک کاغذ معمولی استفاده می‌کنم که بتوانم آن را سه بار تا کنم و در جیبم بگذارم و فقط به چند مورد مهم هم محدود می‌شود.