بریده‌هایی از کتاب روزی که زندگی کردن آموختم

"به‌جای اون که در بقیه دنبال شیطان باشی، در خودت خداوند رو جستجو کن."

"به‌جای اون که در بقیه دنبال شیطان باشی، در خودت خداوند رو جستجو کن."

"آگاهی از مرگ، اصلی‌ترین نیاز برای زندگی کردنه."

"کسی که فرمانروای وجود خویش است، از فرمانروای جهان قدرتمندتر است." بودا

انسان زمانی قدر زندگی را می‌داند که زندگی‌اش به خطر بیافتد

آدم وقتی هیجان‌زده می‌شه، حس می‌کنه زنده است و در نتیجه باز بیشتر می‌خواد. اینه که به تمام این رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی متصل می‌مونیم. تا پیامی به ما مربوط بشه، احساس هیجان می‌کنیم. از خبری اطلاع پیدا می‌کنیم، هیجان‌زده می‌شیم. یه‌نفر به فکرمونه؟ هیجان. توفان توی یه کشور کولاک کرده؟ بازم هیجان. بار دیگه می‌گم، این‌کار هیچ بدی نداره. ولی از بس‌که به چیزایی که از خارج میان وابسته می‌شیم، اتصال با خودمون رو از دست می‌دیم. درست مثل این می‌مونه که توی دامن کوه، داخل واگن روسی کوچیکی باشیم که تمام روز این‌ور اون‌ور می‌ره و تکون می‌خوره یا توی قطاری باشیم که نمی‌دونیم داره کجا می‌بردمون."

"به‌جای اون که در بقیه دنبال شیطان باشی، در خودت خداوند رو جستجو کن."

"کسی که فرمانروای وجود خویش است، از فرمانروای جهان قدرتمندتر است."

دوست دارم با دیگران در تماس باشم و با خودم در صلح، وقتی‌که رفتارهایم بودنم رو توجیه می‌کنن، خوشحالم.

وقتی همیشه مشکل داری دیگه اسمش رو مشکلات نذار، بذار زندگی. چون اگه همه چی روبراه باشه یه جای کار می‌لنگه. این‌جور مواقع یه چراغ قرمز تو مغزت چشمک می‌زنه و به خودت می‌گی: "حتماً یه مشکلی هست!"

هر چه‌قدر دنبال لذت‌هایی بگردی که خارج از وجود خودت هستن، مغزت رو وادار می‌کنی که برای جستجوی سرچشمه‌های خشنودی به بیرون توجه کنه. مغز ما تو هر موقعیتی ما رو به چیزی وادار می‌کنه که به خیالش برامون بهترینه. مشکل اینه که اون تصمیم‌هاش رو بر مبنای شرایط گذشتهٔ ما می‌گیره. اگر تو به مغزت منابعی هدیه کنی که بیشترشون خارج از تو هستن اونم بیش از پیش تو رو به خارج از خودت هدایت می‌کنه." جاناتان قبول کرد و تسلیم شد. "پس برای همینه که ادیان همیشه تأکید دارن که آدم باید از رفتن به دنبال لذت‌ها دوری کنه."

"خوب زندگی کردن یعنی بدون افسوس مردن."

‫گذشته، در حال مداخله می‌کرد، بدون آن‌که دعوت شده باشد.

آره دیگه، وقتی آدم می‌خواد مشکل ببینه، مشکل می‌آفرینه.

آدما کمک و محبت سرشون نمی‌شه.

در سرزمین احمق‌ها کسانی که به زبان کودن‌ها حرف بزنند پادشاهند.

"خیلی وقت‌ها جنگیدنِ ما چیزی که باهاش می‌جنگیم رو تقویت می‌کنه."

"طبیعت چیزی که جامعه مصادره کرده رو به ما برمی‌گردونه." "چی رو؟" "کمال رو." "ممکنه واضح‌تر بگی؟" "ما موجودات کاملی هستیم و طبیعت یادمون می‌ده که این رو عمیقاً حس کنیم در حالی‌که جامعه باعث فقدانش می‌شه. جامعه می‌دونه چه‌جوری این حس رو در ما ایجاد کنه که برای خوشبخت بودن یه چیزی کم داری. راضی بودن از چیزی که داریم و چیزی که هستیم رو برامون قدغن می‌کنه. دائم ما رو وادار می‌کنه که باور کنیم ناقصیم."

هرکی تو خیال کار خودشه، کسی به فکر دیگرون نیست.

"فکر نمی‌کنی آزرده‌شدن از چیزی که بر اون تسلّط نداریم مقدمه‌ای برای افسردگی باشه؟"

"انسان موقعیت‌های اندکی برای درک وجود خویش دارد." کارل جاسپر

زندگی‌هایی به‌سرعت باد، گاهی ما را وادار به فراموشی کسانی که دوستشان داریم می‌کند.

‫"یه زن گوشش به توضیحات منطقی تو که می‌خوای یه اتفاقی رو شرح بدی، بدهکار نیست. توضیح، همش توضیح... وای از این مردها که هیچی نمی‌فهمند. اون می‌خواد حس کنه که دوستش داری، که فقط اون رو دوست داری."

وقتی این ترس وجود داشت که درونش پر از غم و غصه باشد، نگاه کردن به درون دشوار می‌شود.

در سیاست هم وضع این‌چنین است؛ کسانی انتخاب می‌شوند که مزخرفاتی را که مردم می‌خواهند بشنوند به آن‌ها بگویند و هرچه این مزخرفات احمقانه‌تر باشند مؤثرترند.

هوای بیرون هنوز تازه بود. یکی از آخرین چیزهای رایگان در این دنیا. نفس عمیقی کشید. شاید وسیله‌ای بسازند که برای این هم قبض صادر کنند.

می‌دونی چرا آدم بهشون وابسته می‌شه؟" "نه." "چون هیجان رو به ما القا می‌کنند و می‌دونی، آدم وقتی هیجان‌زده می‌شه، حس می‌کنه زنده است و در نتیجه باز بیشتر می‌خواد. اینه که به تمام این رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی متصل می‌مونیم.

دنیا حاصل رفتارهای فردی ماست. خود را عوض‌کردن تنها راه است به‌سوی دنیایی بهتر. دنیایی که زندگی در آن لذت‌بخش است.

‫"واسه زن و شوهر منطق معنی نداره. اینجا صحبت از احساساته، نه ریاضی و منطق."

درد و رنج را باید در نطفه خفه کرد.