بریده‌هایی از کتاب خورشید هنوز یک ستاره است

‌«امید چیزی با پرهای زیاد است.‌» احساس می‌کنم امید قلبم را تصاحب کرده است.

آن‌هایی که عاشق هم هستند می‌خواهند دیگران هم عاشق باشند.

اگر شما بخواهید یک پای سیب را از هیچ درست کنید، باید اقدامتان را با انفجار بزرگ و گسترش کائنات، نوترون‌ها، یون‌ها، اتم‌ها، سیاه‌چاله‌ها، ستاره‌ها، ماه‌ها، جزرومدهای اقیانوسی، راه شیری، کرهٔ زمین، پیشرفت‌های بشری، دایناسورها، رویدادهای در حال انقراض، پلاتیپوس‌ها، هومو ارکتوس‌ها، انسان کرو ـ مگنون و... آغاز کنید. باید آتش را اختراع کنید؛ همچنین به آب و خاک حاصلخیز نیاز دارید. به گاوها و افرادی احتیاج دارید که از آن‌ها شیر بگیرند و باز هم به افراد بیشتری نیاز دارید که از شیر گاوها کره درست کنند. شما به گندم و نیشکر و درختان سیب نیاز دارید؛ همچنین به شیمی و زیست‌شناسی؛ حتی برای درست‌کردن یک پای سیب عالی به هنر نیاز دارید. بله، برای تهیه یک پای سیب که تا نسل‌های بعدی هم دوام بیاورد به

‌«ما باید بتوانیم با وجود “همه‌چیز” با یکدیگر دوست باشیم.‌»

‌«امید چیزی با پرهای زیاد است.‌» حالا مفهومش را درک می‌کنم. چیزی در وجودم می‌خواهد به پرواز درآید، می‌خواهد آواز بخواند و بخندد و با آرامش برقصد.