بریده‌هایی از کتاب عمارت بحران زده

آن روانشناسی که در ماهواره خانه نرگس دیدم درست است؛ در دهان بچه که می‌زنید برای یک عمر لالش می‌کنید. راست می‌گفت. هروقت در خانه حرف زدم تو دهانم زدند. حالا جلو یک غریبه، که حرف می‌زنم، به آخر نرسیده صدایم آرام می‌شود. آخرهای جمله‌ام را خودم هم به زور می‌شنوم. حرف و صدا در دهانم مثل کره می‌ماسد و مزه‌اش تا ساعت‌ها روی زبانم می‌ماند.