بریده‌هایی از کتاب همه پادکست دارند، جز شما!

پس ممکن است فقط بیست نفر شنونده داشته باشید، اما اگر آن بیست نفر واقعاً عاشق برنامهٔ شما هستند و شما هم عاشق ساختنش هستید، بقیه‌اش مهم نیست. اگر چیزی ساخته‌اید که باعث شادی خودتان و دیگران است، ولو چند نفر، شما موفق شده‌اید.

نسخهٔ خلاصه - آن‌چه را می‌خواهید درباره‌اش حرف بزنید انتخاب کنید. - ببینید چه کس دیگری درباره‌اش حرف می‌زند. - تصمیم بگیرید شما چطور می‌خواهید دربارهٔ آن حرف بزنید.

تقدیم به مامان و بابا که به ما آموختند می‌توانیم وقتی بزرگ شدیم هر چه خواستیم بشویم. ببخشید که دانشمند و وکیل نشدیم.

با این‌که من مخالفتی با ایدهٔ ساخت پادکست تفننی (اسم بهتری پیدا نکردم) ندارم، خاضعانه از شما می‌خواهم لحظه‌ای درنگ کنید و ببینید آیا راهی وجود دارد که برنامهٔ گپ سینماییِ خود را طوری بسازید که افرادِ زیادی دوست داشته باشند به آن گوش کنند. شما در حال تلاشید تا چیزی به دنیا عرضه کنید، چرا سعی نمی‌کنید چیزی بسازید که تا حدودی مورد نیاز دنیا باشد؟

شما در حال تلاشید تا چیزی به دنیا عرضه کنید، چرا سعی نمی‌کنید چیزی بسازید که تا حدودی مورد نیاز دنیا باشد؟

ساخت پادکست یک بازی طولانی است. پادکست‌هایی را می‌شناسم که بعد از تولید بیش از صد قسمت تازه کم‌کم مورد توجه واقعی قرار گرفتند. بیشتر مردم تا نتوانند ده قسمت از برنامه‌ای را یک‌جا بگیرند به آن گوش نمی‌دهند

هدف این است که شنونده بتواند طوری دربارهٔ برنامه‌تان با دیگران سخن بگوید که هم مختصر باشد و هم جلب توجه کند. آیا می‌توانید با یک جمله دیگران را به شنیدن آن ترغیب کنید؟ آن همان جملهٔ تبلیغاتی شماست.

دو سؤال از خود بپرسید: ‫۱. آیا واقعاً می‌خواهم وقت، این باارزش‌ترین سرمایه در این سیاره را، بگذارم تا چنین چیزی در کرهٔ زمین ایجاد کنم؟ ‫۲. آیا آرزو می‌کنم کاش مجبور نبودم برای ساختنش تلاش کنم، چون این چیزی است که خیلی دوست دارم بتوانم فقط به آن گوش کنم؟ ‫اگر جواب‌تان به هر دو سؤال «بله» است، اکنون آماده‌اید یک اسم انتخاب کنید.