بریده‌هایی از کتاب کتابچه الفبای خودمراقبتی

یکی از راه‌هایی که با آن از هرچیز دیگری جدا می‌شوم این است که با دعا و مراقبه با خود ارتباط برقرار کنم. من از طریق دعا به خدای خودم متصل می‌شوم که فکر می‌کنم روح هستی است؛ یعنی، من به نیرویی ورای زندگی خود اعتقاد دارم، که به همه ما کمک می‌کند. من هر صبح و شب و همچنین در طول روز دعا می‌کنم و این کار به من کمک می‌کند تا بر افکار و اعمالم متمرکز شوم. مطمئناً همه به خدا یا روح هستی باور ندارند. بینش هر فردی منحصربه‌فرد است. امیدوارم همه اعتقاد به خود و شاید قدرت شفابخش نوع انسان را داشته باشند.