بریده‌هایی از کتاب تا ابد جوان

فُن فرانتس: تا ابد جوان‌باید یاد بگیرد که کاری را که دوست ندارد، انجام بدهد نه آن کاری که شوق انجام دادنش او را از خود بی‌خود می‌کند و همه هم می‌توانند انجام بدهند.

زیرا تا ابد جوان‌از قبول واقعیت آن‌چنان‌که هست، سرباز می‌زند و زندگی پشت در می‌ماند. زندگی درونی خودش را سد می‌کند. در واقعیت، مثلاً، ساعت ده و نیم صبح از خواب بلند می‌شود، تا وقت ناهار با سیگاری بین دو لب وقت می‌گذارند و عواطف و فانتزی‌های خود را به جریان می‌اندازد. بعدازظهر قصدش این است که مقداری کار کند، ولی اول با دوستانش بیرون می‌رود و بعد با دختری ملاقات می‌کند و غروب را هم به بحثی طولانی در مورد معنای زندگی می‌گذارند. بعد ساعت یک صبح می‌رود که بخوابد و روز بعد هم همین کارهای روز گذشته‌اش را تکرار می‌کند.

نوعی وجه نظر و رفتار اشتباه مسیحی وجود دارد که می‌گوید اگر بی‌گناه باشیم، هیچ اتفاقی برای ما نخواهد افتاد، چون‌که فرشته‌های نگهبان از شما مراقبت می‌کنند. ولی واقعیت با چنین آموزه‌ای در تضاد است، چون‌که در این جهان و در این طبیعت بی‌گناهی کمکی به شما نمی‌کند. بلکه به‌معنای دعوت کردن از گرگ است.