بریده‌هایی از کتاب دختر پشت پنجره

عشق، خانم دکتر عشق علاج هر دردی‌ست وقتی عاشق می‌شوید، حتی فکر می‌کنید که خدا همهٔ گناهان شما را خواهد بخشید. مثل قبل به شما عصبانی نخواهد شد، اخم نخواهد کرد. و در آن زمان است که می‌بینید دیگر از مرگ هم نمی‌ترسید. به دنیای بعدی با خنده می‌روید. چه چیزی بهتر از این در این دنیای پر از مرگ و میر؟

وقتی انسان تحت فشار قرار بگیرد واقعیت‌ها را نمی‌بیند. اگر هم ببیند نمی‌خواهد که بیان کند.

در کودکی سرنوشت برای شما هر چه نوشته باشد با عوض شدن محیط و اطرافیان، آن سرنوشت که عوض نخواهد شد. هر کاری بکنید شما را مثل یک آهن‌ربا به سمت تقدیر خواهد برد. تنها بودید حقوق زیادی گرفتید. هیچ‌کس برای شما اهمیتی قائل نشد. ترکتان کردند. به سوی ناامیدی و تاریکی هل داده شدید...به هر حال هر طور که بودید شخصیت شما بر آن اساس ساخته می‌شود

- عشق که می‌آید انسان را می‌سوزاند. خاکستر می‌کند. اما طور دیگری هم تشنه‌تر می‌کند. انسان از آن سوختن، شعله‌ور شدن خوشش می‌آید و می‌خواهد بیشتر بسوزد.

انسان عاشق یک‌طور دیگری به این دنیا نگاه می‌کند. عشق مانند یک بهار تازه‌ای است. درون را در هم می‌پیچاند. به زندگی مزه می‌دهد.

عشق علاج هر دردی‌ست وقتی عاشق می‌شوید، حتی فکر می‌کنید که خدا همهٔ گناهان شما را خواهد بخشید.

عشق که می‌آید انسان را می‌سوزاند. خاکستر می‌کند. اما طور دیگری هم تشنه‌تر می‌کند. انسان از آن سوختن، شعله‌ور شدن خوشش می‌آید و می‌خواهد بیشتر بسوزد.

(زمانی که ما برنامه‌های خودمان را در زندگی پیاده می‌کنیم زندگی هم در جای دیگر مشغول اجرای برنامه‌ریزی‌های خود می‌شود.

سرنوشت دنبال آموخته‌ها و عادت‌های توست. بعضی وقت‌ها خوبی‌ها بیش از حد انتظار می‌شوند و پاهایت را می‌گیرند و تو را کشان‌کشان به مکانی که در آن متولد شده‌ای و احساسات دوران کودکی را آنجا گذرانده‌ای می‌برند. سرنوشت یک چنین چیزی است. هیچ چیزی تصادفی نیست بلکه ناخودآگاه، آن را برای ما یافته و می‌چشاند. هم پاداش و هم جزا را ما خودمان به خودمان می‌دهیم.