بریده‌هایی از کتاب ارثیه ابدی (جلد اول)

هر جور که فکر می‌کنی درسته، زندگی کن. فقط یه چیزی رو بدون... اگر درست تو غلط منه، حق نداری به زور بهم تحمیلش کنی!

زمونه عوض شده! هر ساله آدما باتجربه‌تر می‌شن! روز و ماه و ساعت هر چی بیشتر بگذره، سن آدما بیشتر بشه، دوران عوض می‌شه. زمان آدما رو باتجربه‌تر می‌کنه، پخته‌تر می‌کنه... وقتی از مرتبهٔ خامی به پختگی اعلا برسی... اینجا استثنائاً سوختن جایزه!

خوب باش. خوب باشی دنیا خوبه!"

خوب باش. خوب باشی دنیا خوبه!"

زندگی مثل قصه است درسته تموم می‌شه و حکایت تازه شروع می‌شه. اما وقت خواب، همهٔ مادرا برای بچه‌هاشون قصهٔ تکراری می‌خونن تا خوابشون ببره امیرعلی. تکرار جایزه... به شرطی که دلت قرص باشه.

یه چیزی بوده تموم شده. می‌خوای شروع بشه، به خودم بگو از در دُرستش برم... این‌طوری منو می‌ندازی تو دالون‌های تاریک و تنگ... همهٔ درا قفل... همهٔ چراغا خاموش.