بریده‌هایی از کتاب ابری شبیه دوری تو

وقتی نمازها همه حول نگاه توست شاید که کعبه هم نگران سپاه توست

با من بیا که رد شوم از مرز دلهره سقفی بیابم این دل بی ‌سرپناه را

با لحظه‌های غربت و افسوس رفته‌ای   با روزهای خاطره‌آمیز مانده‌ای این ابرها به جای دلم گریه می‌کنند باران گذشته است و تو یکریز مانده‌ای...

حالا بیا که خاک پر از ربنا شود تا سنگ در مسیر عبورت طلا شود حالا بیا که غربت شب‌های بی‌کسی با چشم‌های روشن تو آشنا شود