بریده‌هایی از کتاب کافه پاریس

شما، هر قدر مغرور، دانا و کامل‌ باشید، با مرگ از روی زمین پاک خواهید شد،

آدم‌هایی که در یک اتاق با هم شریک‌اند، چه سربازان و چه زندانیان، اتحادی عجیب به وجود می‌آورند، گویی سلاح‌ها و لباس‌های‌شان را کنار گذاشته‌اند و هر روز غروب، با وجود تفاوت‌های‌شان، در اجتماعی باستانی از رؤیاها و رنج‌ها یکی می‌شوند.

کمتر در مورد مردم از روی ظاهر قضاوت می‌کرد.

کتاب‌های شما به من خرد آموخته‌اند. هر آن‌چه فکر خلاق انسان در طول سال‌ها آفریده، در محوطه‌ای کوچک، در ذهن من، انباشته شده است. اکنون می‌دانم از همۀ شما داناترم، و از کتاب‌های شما بیزارم، از خرد و موهبت این دنیا بیزارم. این‌ها، همانند سراب، بی‌ارزش، گذرا، واهی و فریبنده‌اند. شما، هر قدر مغرور، دانا و کامل‌ باشید، با مرگ از روی زمین پاک خواهید شد، گویی از موشی که زمین را می‌کند کمتر بوده‌‌اید. و آیندگان، تاریخچه و نبوغ فناناپذیرتان با هم در این جهان زمینی خواهند سوخت یا منجمد خواهند شد. شما منطق خود را از دست داده‌اید و به بیراهه رفته‌اید. شما دروغ را به جای راست و زشتی را به جای زیبایی گرفته‌اید. اگر زمانی وقایع به شکل‌ دیگری رخ بدهند، اگر درخت‌های پرتقال و سیب به جای میوه ناگاه قورباغه و سوسمار به بار آورند یا اگر گل رز بویی مانند عرق اسب بدهد، شگفت‌زده می‌شوید. در حیرتم که بهشت را با زمین معامله می‌کنید. نمی‌توانم شما را درک کنم.

درحال‌حاضر ما با پنج‌شش نفر دزد زندگی می‌کنیم. همۀ همسایه‌ها آن‌ها را می‌شناسند. هر وقت هم لازم باشد ما با دزدها همکاری می‌کنیم یا بهتر است بگویم در حفاظت از خانه در برابر دزدهایی که با ما دوست نیستند و برای ما غریبه‌اند به آن‌ها کمک می‌کنیم.

اگر زمانی وقایع به شکل‌ دیگری رخ بدهند، اگر درخت‌های پرتقال و سیب به جای میوه ناگاه قورباغه و سوسمار به بار آورند یا اگر گل رز بویی مانند عرق اسب بدهد، شگفت‌زده می‌شوید. در حیرتم که بهشت را با زمین معامله می‌کنید.

غم و ناراحتی در هر دوی آن‌ها موج می‌زد. آدم‌های غمگین، خودپسند، مغرض، غیرمنصف و ظالم حتی به اندازۀ آدم‌های دیوانه هم قادر به درک یکدیگر نیستند. غم باعث اتصال افراد نمی‌شود، بلکه بین آنان فاصله می‌اندازد و حتی بی‌عدالتی و بی‌رحمی در افراد غمگین بیشتر از افراد شادمان دیده می‌شود.

وقتی با خطر از دست دادن نزدیکان‌مان روبه‌رو می‌شویم، بیشتر دوست‌شان داریم.

آدم‌های غمگین، خودپسند، مغرض، غیرمنصف و ظالم حتی به اندازۀ آدم‌های دیوانه هم قادر به درک یکدیگر نیستند. غم باعث اتصال افراد نمی‌شود، بلکه بین آنان فاصله می‌اندازد و حتی بی‌عدالتی و بی‌رحمی در افراد غمگین بیشتر از افراد شادمان دیده می‌شود.

من با هوشیاری کامل در برابر خداوند، که ناظر بر اعمال من است، می‌گویم از آزادی و زندگی و تندرستی و همۀ آن‌چه در کتاب‌های شما از آن‌ها به عنوان نعمت‌های دنیوی یاد می‌شود بیزارم.