بریده‌هایی از کتاب اجتناب عالیجناب

ـ اجتناب به معنی انجام ندادن کاره، نه انجام دادن کار. ـ هیچ هم این‌طور نیست. کی همچی حرفی زده؟! ـ عجیبه واقعاً! رئیس از جا بلند می‌شود و کاملاً عجولانه و عصبی، کتاب فرهنگ عمید را از کتابخانه بیرون می‌کشد و همچنان که حرف می‌زند، دنبال صفحۀ مورد نظرش می‌گردد: ـ چرا روی اشتباه خودت پافشاری می‌کنی؟ خداروشکر که... فرهنگ دم دسته و... می‌تونه تکلیف رو... معاون با تعجب می‌پرسد. ـ شما دنبال چی می‌گردین؟ ـ خب. معلومه. می‌خوام بهت ثابت کنم که... ـ آخه فرهنگ لغت که ملاک نیست. ـ این دیگه از اون حرف‌هاست. اگر فرهنگ لغت ملاک نیست، پس چی ملاکه؟ ـ خب معلومه. ملاک دستور بالاست. معنی لغات رو بالا تعیین می‌کنه نه فرهنگ لغت.

معاون ذوق‌زده دستش را بلند می‌کند: ـ پس بزن به قدّش! رئیس هم خواه و ناخواه دستش را بالا می‌آورد و با لحن اصلاح و تصحیح: ـ بزن قدش! معاون سرخوشانه می‌خندد: ـ حالا هرچی! بزن به هر جا که بالایی دستور می‌ده.