بریده‌هایی از کتاب ظهور

بهتر است ما ذوق خود را فدای چنین منتقدانی نکنیم و از تصادف، این عنصر جادویی داستان در این لحظهٔ خاص از داستانمان استفاده ببریم. زیرا در برخورد تصادفی پدر و دختر جلو در خانه لطفی وجود دارد که در صورت‌های دیگر وجود ندارد. همین که هر دو می‌گویند: «چه به موقع رسیدیم!» یعنی این که عوامل بسیاری دست به دست هم داده‌اند تا این پدر و دختر را درست در این لحظه به هم برسانند و خواننده را شادمان کنند.

تنبیه برای تنبیه است و آن که خود پیش از تنبیه شدن به دریافت خود متنبه شده است، چه نیازی به تنبیه دارد؟

مؤمن برای آنچه می‌طلبد، باید صبوری کند، زیرا صبر یکی از راه‌های امتحان گرفتن خداوند از بندگانی است که در لطف او ذره‌ای تردید به خود راه نمی‌دهند.