بریده‌هایی از کتاب چگونه مطالعه کنیم؟ و مهارت‌های موفقیت در دانشگاه

البته، اینکه چه مقدار مطالعه می‌‌کنیم مهم نیست؛ آن چه ارزش دارد این است که تا چه حد خوب مطالعه می‌‌کنید.

بزرگترین تفاوت میان کسانی که به سختی دوران دانشگاه را می‌گذرانند با کسانی که بالاترین نمرات را کسب می‌کنند انگیزه است

از میان دشمنان تمرکز شاید فراگیرترین آنها نداشتن خوابی منظم است.

چرا به دانشگاه می‌روید؟

بعضی از مردم می‌‌توانند در وسط بزرگترین میهمانی سال مطالعه کنند. اما بسیاری از ما برای مطالعه نیاز به مکانی مناسب داریم.

در دانشگاه نیاز به توانایی‌هایی هست که در دبیرستان نیازی به آنها نبود. پی بردن به اینکه تفاوت ریاضیات دبیرستان با ریاضیات دانشگاه به اندازه‌ی تفاوت جاده‌ای روستایی با یک بزرگراه است، میتواند یک شوک واقعی باشد.

بعضی از افراد فکر می‌کنند که زندگی در خوابگاه عالی است و بعضی‌ها از آن متنفرند، به هر حال همه‌ی خوابگاه‌ها شبیه به هم نیستند

در این کتاب راه‌حل‌هایی برای هر نوع مشکلی خواهید یافت. از این کتاب استفاده کنید تا در مسیر درست قرار بگیرید و یا اگر فکر می‌کنید که گرفتار مشکلی هستید، خودتان را از آن برهانید. امیدوارم در تجربه‌ی دانشگاه موفق باشید.

فرض کنید در یکی از درس‌هایتان با جدیت کار می‌‌کنید اما نمی‌‌‌توانید مطالب را یاد بگیرید. چه باید بکنید؟ اولین کار این است که هر چه سریعتر با مشکل مواجه شوید. به این امید رهایشان نکنید که کارها خود به خود انجام می‌‌گیرند.

غالباً دانشجویان تصور می‌کنند که یک استاد به عمد به دنبال جزئیات بی‌اهمیت می‌گردد تا از آنها در سؤالات امتحان استفاده کند. به احتمال زیاد، دلیل این فکر ذات خبیث استاد نیست بلکه ناتوانی دانشجو در تشخیص جزئیات مهم متنی است که می‌خواند.

پنج مرحله‌ی معین در مطالعه‌ی مؤثر است. آن مراحل عبارتند از: ۱ـ بررسی کردن (Survey) ۲ـ سؤال کردن (Question) ۳ـ خواندن (Read) ۴- از حفظ خواندن (Recite) ۵ـ مرور کردن (Review)

پی بردن به اینکه تفاوت ریاضیات دبیرستان با ریاضیات دانشگاه به اندازه‌ی تفاوت جاده‌ای روستایی با یک بزرگراه است، میتواند یک شوک واقعی باشد.

آمریکایی‌ها در یادگیری سایر زبآنها به نحو بارزی از بسیاری از کشورها عقب‌تر هستند. به عنوان مثال، اروپایی‌ها حداقل به دو زبان صحبت می‌کنند. در حالی که ما آمریکایی‌ها عموماً به آن یک زبانی هم که حرف می‌‌زنیم یعنی زبان مادریمان، نمی‌توانیم خوب صحبت کنیم.

نوشتن مهارتی اساسی برای افراد تحصیلکرده است. مهم نیست که پس از دانشگاه چه شغلی خواهید داشت، زمانی می‌رسد که مجبور می‌شوید برای اطلاع دادن موضوعی به دیگران خوب بنویسید.

۱-واقع گرا باشید. اشخاص سازگار درباره‌ی اکثر مسائل واقع گرا هستند. می‌‌دانند چه می‌‌خواهند، اهداف عقلانی برای خود در نظر می‌‌گیرند و می‌‌دانند چگونه از مشکل جلوگیری کنند. ببینید از نظر عقلانی باید انتظار به دست آوردن چه چیزی را داشته باشید و بر طبق آن، اهداف و تلاش‌هایتان را سازگار کنید. خودتان را دست کم نگیرید. اگر نمرات متوسط کسب کردید علت را پیدا کنید. آیا خسته‌اید؟ آیا آموخته درستی ندارید؟ آیا دروس را غلط مطالعه می‌‌کنید؟ خودتان را دست بالا نگیرید. برای مثال ممکن است بخواهید از خود بپرسید آیا من می‌توانم به هدفم یعنی پزشک شدن دست یابم، در حالی که نمی‌‌‌توانم شیمی را قبول شوم و عادت‌های کاری‌ام عالی نیست. همچنین می‌‌خواهید فکر کنید تحصیل در پزشکی چقدر هزینه بر می‌‌دارد، موضوع این است که واقع گرا باشید. خودتان و شرایط‌تان را بشناسید.

بیل را در نظر بگیرید. او از دبیرستان با نمراتی رضایت‌بخش فارغ‌التحصیل شد و در آزمون استعداد تحصیلیscholastic aptitude test (SAT) نمراتی عالی کسب کرد. او می‌توانست برای هر دانشگاهی که او را انتخاب می‌کرد دانشجویی موفق باشد. اما آن زمان او می‌دانست که به یادگیری از طریق کتاب علاقه‌ای ندارد، او دوست داشت وارد محیط کار شود و بیرون از خانه باشد و کار عملی انجام دهد. پدرش پزشکی معروف بود، بنابراین، می‌توانید تصور کنید که بیل زیر چه فشاری برای رفتن به دانشگاه قرار داشت. اما او در برابر این فشارها مقاومت کرد و برای خود شغلی مربوط به ساختمان پیدا کرد.

علاقه داشتن به شغل‌تان در زندگی بطوریکه صبح‌ها پس از بیدار شدن و به سوی محل کار رفتن لذت ببرید دارای اهمیت است.

شما باید بدانید که چشم‌هایتان فقط ابزار هستند. این هدف، دقت، آگاهی و نگرش ما است که در واقع تعیین می‌کند چه چیزی از خواندن کسب می‌کنیم. هرگاه، اینها پرورش یابند، استفاده‌ی صحیح از چشم‌ها به طور طبیعی به دنبال آن خواهد آمد.

اگر فکر می‌‌کنید که زبان‌های آلمانی، فرانسوی و روسی به طور دیوانه‌کننده‌ای بی قاعده هستند، باید خدا را شکر کنید که انگلیسی را به عنوان زبان دوم یاد نمی‌‌‌گیرید. انگلیسی از هر نظر بی‌قاعده‌ترین زبان در میان تمام زبان‌های اروپایی است.

دانستن چیزهایی راجع به کمونیسم، موجب نمی‌‌‌شود که شخص کمونیست شود. دانستن چیزهایی از جادوگری باعث نمی‌‌‌شود که شخص جادوگر شود. این بدین معنی است که شما اطلاعات مورد بحث را از صافی فکر خودتان درباره‌ی آن چه که یک شخص به آن عقیده دارد می‌‌گذرانید و اطلاعات را آن طور که هستند نمی‌‌‌پذیرید.

بهترین راه برای بهبود حرکات چشم در خواندن، بهبود عادات ذهنی است. شما می‌توانید سریع‌تر از ۹۰۰ کلمه در دقیقه بخوانید، به این ترتیب اگر دانشجویی عادی فقط ۲۰۰ تا ۳۰۰ کلمه در دقیقه می‌خواند، امکان پیشرفت برای او وجود دارد.

تغییر دادن پاسخ‌های صحیح به پاسخ‌های غلط در پایان امتحان بسیار وحشتناک است.

گفته شده است که ذهنی تحصیلکرده قادر به نگهداری همزمان دو عقیده‌ی مخالف است. قادر باشید که دو یا چند جنبه‌ی یک موضوع را ببینید و استدلال‌های هر جنبه را درک کنید.

سازگاری با هم‌اتاقی‌هایتان را یکی از مهارت‌هایی بدانید که از طرف دانشگاه آموخته می‌شود.

اگر به دلایلی کلاسی را تکرار می‌کنید، شاید قبلاً در آن مردود شده‌اید و یا شاید زمان طولانی از گرفتن آن درس گذشته و باید مرور کنید، باید آن کلاس را طوری بگذرانید که انگار اصلاً نگذرانده‌اید، با یک حسن سابقه شروع کنید. بسیاری از دانشجویان عادت‌های بدی را که در کلاس قبلی شان پیدا کرده‌اند به کار می‌‌برند. اگر قبلاً کار نمی‌‌‌کردند، در کلاس جدید هم کار نمی‌کنند. یک گچ کوچک یا یک ماژیک بردارید تا قاعده‌ها، فرمول‌ها و قضیه‌ها را روی تخته بنویسید. مکرراً از خودتان بپرسید آیا چیز‌هایی را که روی تخته نوشته‌اید متوجه می‌‌شوید یا نه. از چیزی بدون اینکه کامل بفهمید رد نشوید.

ما فقط برای زندگی آماده نمی‌شویم؛ آن را زندگی می‌کنیم. ما آن را از لحظه‌ای که به دنیا می‌آییم تا روزی که می‌میریم زندگی می‌کنیم! راهش این است که آن را مسئولانه، به صورت ثمربخش، با خشنودی و به طوری ارزشمند زندگی کنیم.

تحت هیچ شرایطی موسیقی مورد علاقه‌تان را به کلاس نبرید. اساتید شما از اینکه شما موسیقی‌تان را مهم‌تر و جالب‌تر از سخنرانی او می‌دانید ناراحت می‌شوند.

اگر دانشجویان تصمیمی قطعی درباره‌ی شغل آینده‌شان نگیرند نمی‌‌‌توانند به درس خواندن علاقه نشان دهند. و یا بدتر اینکه، آنها با نداشتن هدفی مشخص در ذهنشان کاملا فلج می‌‌شود. حتی اگر به درس‌هایشان علاقه داشته باشند.

آیا شما همه چیز را با سرعت و روشی یکسان می‌خوانید؟ فرانسیس بیکن می‌گوید: «بعضی از کتاب‌ها را باید چشید، بعضی دیگر را باید بلعید و تعداد کمی ‌از آنها را هم باید جویده و هضم کرد.» بعضی مطالب فقط نیاز به نگاهی اجمالی دارند و بعضی دیگر مانند داستانهایی خوب را می‌توان به وسیله‌ی ترکیبی از خواندن و از نظر گذراندن تا جایی که ممکن است سریع خواند. با این وجود، بقیه‌ی آنها را باید بسیار با دقت خواند؛ شما باید هر جمله را طوری بررسی کنید که گویا معدنی در حال انفجار است. اگر سرعت خواندن را با ماهیت و دشواری مطلبی که می‌خوانید مطابقت ندهید، خواننده‌ی خوبی نیستید.

چنانچه خلاصه‌ای از یک داستان را می‌نویسید، مطمئن شوید که این خلاصه‌نویسی چیزی بیش از شرح ساده‌ی داستان است. شخصیت‌های داستان را توصیف کنید و عکس‌العمل‌های خودتان را نیز در آن بگنجانید. سعی کنید که مجذوب فضای داستان شوید تا حس آن در شما برانگیخته شود. برای هر کنایه، تصویر و نمادی که ممکن است ببینید، شرح بنویسید.