بریده‌هایی از کتاب سایه ملخ

نترس. اگر بترسی، کارت تمام است.

یا علی بگو و بلند شو!

«بخواب. بخواب. باید بخوابی؛ وگرنه دیوانه می‌شوی.»

گفت: «نبیل تویی؟» باز هم جوابش را ندادم. گفت: «آها! فهمیدم. تویی صابر؟» باز هم چیزی نگفتم. حالا صدایش عوض شده بود، به نظرم آمد ترسیده یا عصبانی شده. داد زد: «تو کی هستی؟» گفتم: «یه خواب‌گرد!»

آیا صدا را شنیده بود؟ قلبم گرومپ‌گرومپ می‌زد. فکر کردم حتی اگر صدای افتادن چوب را هم نشنیده باشد، حتماً صدای تپیدن قلبم را می‌شنود.