بریده‌هایی از کتاب انواع مردان

زنان بهتر می‌توانند زندگی مردان را تفسیر کنند، چون خیلی وقت‌ها مردان درباره‌ی اتفاقاتی در زندگی‌شان با زنان صحبت می‌کنند که آن‌ها را از هر مرد دیگری پنهان کرده‌اند.

«از هر ده مرد، تنها یک نفر دوستی از جنس خودش دارد که درباره‌ی کار و ازدواج با او حرف می‌زند. الگوی دوستیِ مرد معمولا به این شکل است که هر مرد دوستان مرد زیادی دارد که هر کدام از آنها جزء کوچکی از او را می‌شناسند و از بخش کوچکی از احساس‌های او آگاه‌اند.»

مک‌گیل ادامه می‌دهد که اگر مردی خود را به‌طور کامل به شخص دیگری بشناساند، این فرد بدون شک یک زن خواهد بود. مردان بیشتر تمایل دارند احساسات، افکار و رؤیاهای‌شان را با زن دیگری در میان بگذارند تا مردی دیگر.

غرور باعث می‌شود که حقیقت را نبینید.

خودت را کنترل کن. محدودیت‌های خود را بشناس. از غرور دوری کن. با دیگران با احترام سخن بگو. از اقتدار فرمانروایان بترس. در مقابل خداوند کرنش کن. هنگام قدرت مغرور نشو. زنان را تحت کنترل داشته باش.

«وحشیگری مردان، خصوصیتی است که در عمق قرار دارد.»

هنگامی که از منابع شادیِ شخصی خود جدا می‌شوید، همه چیز برای‌تان یکنواخت و بی‌معنا می‌شود.

زنان بهتر می‌توانند زندگی مردان را تفسیر کنند، چون خیلی وقت‌ها مردان درباره‌ی اتفاقاتی در زندگی‌شان با زنان صحبت می‌کنند که آن‌ها را از هر مرد دیگری پنهان کرده‌اند

مردان هنگام مواجه شدن با خیانت همسران خود عکس‌العمل‌های مختلف نشان می‌دهند. آیا مانند زئوس سعی می‌کنند مرد دیگر را نابود کنند؟ یا مثل آپولو می‌خواهند خودِ زن را نابود کنند؟ یا شاید مانند هرمس دوست دارند از جزئیات همه چیز آگاه شوند؟ یا حتی مثل هفایستوس می‌خواهند مرد و زن را دستگیر کنند و آبروی آنها را جلوی دیگران ببرند؟

یونگ در این مکاتبات اعلام می‌کند که اگر فرد معتاد گرایش به تجربه‌های روحانی و معنوی داشته باشد، احتمال حل شدن مشکل اعتیاد او زیادتر خواهد بود.

پسران و مردان یاد می‌گیرند که مهربانی نسبت به یک قربانی در مردسالاری خطرناک است و می‌تواند به از دست دادن اقتدار منجر شود. این ریسک به‌ویژه اگر در گروهی از مردانِ موردتوجه باشد، بیشتر خواهد بود. به همین دلیل است که پسرها هنگامی که با دوستان دیگر خود هستند، افراد ضعیف یا حتی حیوانات بی‌گناه را اذیت می‌کنند و آزار می‌دهند.

فرافکنی سایه هنگامی اتفاق می‌افتد که افراد حالت‌های هیجانی و اعمال و انگیزه‌های سرکوب شده در وجود خود را به دیگران نسبت می‌دهند. فرافکنی و اعمالی که از فرافکنی ناشی می‌شود همیشه به خود فرد بازمی‌گردد. هنگامی که با فرزند طوری رفتار می‌شود که گویی انسان بدی است، از او سوءاستفاده می‌شود و به سادگی ترک می‌شود؛ او نیز در پاسخ با گناهکار و مقصر بودن، واکنش نشان می‌دهد. این فرزند گمان می‌کند: «من باید لیاقت این رفتار را داشته باشم.» به همین دلیل دوبار رنج می‌کشد؛ یک بار به دلیل بدرفتاری‌ها و بار دیگر به دلیل به‌عهده گرفتن این گناهان و اشتباهات.

هر کهن‌الگویی مشکلات و مزایای خاص خود را دارد. درک عمیق و کاملِ این نکته باعث می‌شود از احساس گناه و غرور دور بمانیم.

به اوج رسیده بودم و از جایی که در آن بودم نفرت داشتم. قله را اشتباهی بالا آمده بودم. تنها راهی که پیش رو داشتم این بود که پایین بروم و قله‌ی دیگری را امتحان کنم. این کار ساده نبود!

آنچه در روان سرکوب می‌شود هنوز زنده است و به زندگی ادامه می‌دهد.

هنگامی که برای دریافت پذیرش در اجتماع سعی می‌کنیم مانند دیگران باشیم، ممکن است نقابی به چهره زده باشیم و نقشی پوچ را بازی کنیم که از آنچه می‌خواهیم، فاصله‌ی زیادی داشته باشد.

در دنیای درون اگر رفتاری را که دلیلش عقیده یا ارزش خاصی است، به دفعات کافی تکرار کنیم، این رفتار به طبیعت و ماهیت ما تبدیل خواهد شد.

مردان بیشتر تمایل دارند احساسات، افکار و رؤیاهای‌شان را با زن دیگری در میان بگذارند تا مردی دیگر.

واکنش‌های دیگران نسبت به او برایش مهم هستند و بخش مهمی از زندگی‌اش را شکل می‌دهند.

چقدر ناخوشایند است که به این شکل مفهوم «بدی» با فرهنگ پدرسالارانه درآمیخته می‌شود و دوست داشتن زیبایی‌ها و احساساتی بودن نشانه‌هایی «غیرمردانه» به حساب می‌آید که باید از دید دیگران مخفی و به بخش ناآگاه وجود فرستاده شود. پسران و مردان یاد می‌گیرند که مهربانی نسبت به یک قربانی در مردسالاری خطرناک است و می‌تواند به از دست دادن اقتدار منجر شود. این ریسک به‌ویژه اگر در گروهی از مردانِ موردتوجه باشد، بیشتر خواهد بود. به همین دلیل است که پسرها هنگامی که با دوستان دیگر خود هستند، افراد ضعیف یا حتی حیوانات بی‌گناه را اذیت می‌کنند و آزار می‌دهند.