بریده‌هایی از کتاب آرتمیس؛ رویایی به وسعت دریا

تقدیم به دختران سرزمینم که سخت‌ترین انتخاب‌ها را پیش رو دارند.

زن بودن همیشه، در همه جا و در هر زمان سخت است.

- خندیدن تنها نشانهٔ شادی نیست. گاهی نشانهٔ فرار از غمی بزرگه.

شکست خوردن بهتر از تسلیم شدن است.

- نمی‌دونم فهمیدی یا نه، اما دیگه هیچ‌کس تو رو یک دختر نمی‌بینه. - این مهم‌ترین دستاورد من بعد از ورود به کشتیه.

هنوز می‌خوام بجنگم. - پس بجنگ

تلاش می‌کنم آرام دست و پا بزنم و خودم را به سطح آب برسانم. موفق می‌شوم. نفس عمیقی می‌کشم، اما در همان لحظه دوباره پایین می‌روم. اگر وادار به سکوت نبودم، محکم‌تر دست و پا می‌زدم. یا حتی کمک می‌خواستم، اما نمی‌شود. اگر چنین کنم مرا می‌بینند و دوباره دستگیر می‌شوم. غرق شدن منطقی‌تر است. کمی دیگر در آب فرومی‌روم. تلاش می‌کنم خود را بالا بکشم، اما موفق نمی‌شوم. بیشتر و بیشتر می‌ترسم. انگار پاهایم بی‌حرکت می‌شوند. تلاش می‌کنم با دستانم خود را بالا بکشم، اما موفق نمی‌شوم.

تقدیم به دختران سرزمینم که سخت‌ترین انتخاب‌ها را پیش رو دارند. و تقدیم به پدر و مادرم که دختر بودن را زیبا برایم معنا کردند.

ما جای بدی از تاریخ قرار گرفتیم

من آرتمیس هستم، دریاسالار آرتمیس.

وقتی کاری از دستت برنمیاد، تنها کمکی که می‌تونی به اطرافیانت بکنی، حفظ آرامشه.

رویاهای بزرگ اگر بر زبان بیایند، دیگر محقق نمی‌شوند.

سخت‌تر از اون می‌دونی چیه؟ چشمان من که تو هر دو اشک جمع شده، اما نمی‌تونه فروبریزه. سخت‌ترین قسمت دریاسالار شدن همینه. تو همیشه یک دختری، اما هرگز نباید باشی. حتی وقتی همه‌چیز خراب شده، وقتی یک مرد می‌تونه اشک بریزه، تو نباید اشک بریزی. می‌فهمی؟

به مادر می‌گفتم: - من نمی‌تونم مثل دخترها باشم. نمی‌تونم به بقیه ابراز علاقه کنم. اصلا هیچ کلمهٔ محبت‌آمیزی بلد نیستم.

برای من زندگی لحظه‌هایی که نفس می‌کشم نیست. لحظه‌هاییه که از شدت هیجان نفسم بند میاد

ما جای بدی از تاریخ قرار گرفتیم.

چرا باید دروغ بگم؟

شاید نتونم این حلقه رو بشکنم اما می‌تونم واردش نشم. من نمی‌خوام مثل بقیه باشم.

انسان‌های بااراده تقدیر جهان رو رقم می‌زنن. و تو چنین انسانی هستی آرتمیس.

غیرممکن؟! گاهی از خودم می‌پرسم واقعا من اولین نفری هستم که از این وضعیت راضی نیستم؟! یعنی هیچ دختری قبل از من نخواسته کاری کنه و تغییری به وجود بیاره؟!

من مسیری رو که یک مرد به راحتی طی می‌کنه، بسیار سخت طی کردم. بارها شکست خوردم، بارها تحقیر شدم، بسیار نادیده گرفته شدم، حتی گاهی ناامید شدم، اما بالاخره به آنچه که می‌خواستم رسیدم. از این به بعد هم می‌رسم

وقتی ممکن‌ها قابل‌تحمل نیستند، باید به دنبال غیرممکن رفت.

خوبه آدم‌ها سخت باشن، اما تلخ نباشن.

- اما داشت می‌خندید. - خندیدن تنها نشانهٔ شادی نیست. گاهی نشانهٔ فرار از غمی بزرگه. - من هم غم‌های بزرگی دارم، اما نمی‌خندم پدر. - چون زندگی رو آسان نمی‌گیری.

نمی‌دونم چه اتفاقی می‌افته اما می‌دونم چه اتفاقاتی رو می‌تونم رقم بزنم. من به هیچ‌چیز این دنیا اعتماد ندارم اما به خودم که اعتماد دارم

امروز یک درس بزرگ از تو یاد گرفتم. فهمیدم نباید به هیچ‌کس ساده اعتماد کنم و راحت از اهدافم بگم

چیزی به نام صلح وجود نداره. هر لحظه جنگه

حقیقت اینه که بعضی از ما با اقبال بهتری به دنیا میایم. دنیا بعضی از ما رو با دست‌های پر به زندگی می‌فرسته و بعضی رو با دست‌های خالی. شاید در نگاه اول ناعادلانه باشه، که هست. شاید قلب‌مون رو به درد بیاره، که میاره. شاید زندگی رو برای ما سخت‌تر کنه، که می‌کنه، اما بزرگ‌ترین داشتهٔ ما توانایی جنگیدن ماست. ما می‌تونیم رویایی داشته باشیم و برای رسیدن به این رویا بجنگیم. ما می‌تونیم هر آنچه دنیا به ما نداده، با دستان خودمون بگیریم. البته که ممکنه دنیا ما رو باور نداشته باشه. ممکنه هزاران مانع مقابل ما قرار بده، اما ما باید به خودمون ایمان داشته باشیم.

محاله کاری انجام بدم که تو آزار ببینی. از این بابت مطمئن باش.

تو انتخاب کردی دریاسالار باشی، حالا باید تا آخر بری. زندگی همینه. هر قدر مقامت بلندتر باشه، سختی‌های بزرگ‌تری سر راهت قرار می‌گیره. - مقام نه، رویا. هر قدر رویای بزرگ‌تری داشته باشی، سختی‌های بزرگ‌تری در مسیرت قرار می‌گیره. من که رویام به وسعت دریاست، باید خیلی قوی باشم.