بریده‌هایی از کتاب تن/هایی

هر کی میاد دلیل نمیشه تا آخرش بمونه. باید بتونی بفهمی کی موندنیه کی رفتنی.

گفت یعنی تنت به خودش حمله کرده، داره از تو خودش رو می‌خوره.

بیا گم شیم توی هم.

گفت منیر من نمی‌تونم ندا صدات کنم یادته همیشه به خاطرش بهم تشر می‌زدی. گفتم تو هم همیشه می‌گفتی منیره رو دوست دارم چون میشه کوتاهش کرد و صدات زد منیر. وقتی «ه» رو ازش برمی‌داری انگار نزدیک‌تر می‌شیم. یه حرف از بینمون برداشته میشه ولی ندا رو نمیشه کوتاه کرد. همون جوری سفت و محکم وایمیسته بینمون.