بریده‌هایی از کتاب خواب گران

به درک که از رفتارم خوشت نیومده، همیشه همین طوری بوده. بعداً اگه وقت شد غصه‌اش رو می‌خورم.

چه فرقی می‌کند کجا افتاده باشی وقتی که مرده‌ای؟ درون یک حوضچه آب کثیف یا درون برجی مرمری در بالای کوهی سر به فلک کشیده. مرده‌ای، به یک خواب گران فرو رفته‌ای،

با کسایی که باهام خوب هستن، خوبم. با کسایی هم که باهام بَدَن، بدم.

بعضی وقت‌ها شک شک می‌کنم طرف غلطی وجود داشته باشه.

برای زن‌ها بسیار سخت است، حتی زنان زیبارو، که بفهمند بدنشان مقاومت ناپذیر نیست.

همین طور ساکت بمون و گرنه دوباره همین بلا رو سرت در میارم. فقط دراز بکش و سعی کن نفس بکشی. تا جایی که می تونی نفست رو حبس کن و بعد به خودت بگو که باید نفس بکشی، که صورتت سیاه شده، که تخم چشم هات داره می زنه بیرون، که الآن دیگه می تونی نفس بکشی، ولی به این فکر کن که طناب پیچ روی صندلی داخل یه اتاق گاز کوچیک و تمیز توی سان کوئنتین نشستی، و وقتی می خوای اون نفس رو بدی داخل، با تموم توانت می جنگی که تنفسش نکنی، چیزی که گیرت میاد هوا نیست، گاز سیانوره. و این اون چیزیه که امروز توی ایالت ما بهش میگن اعدام انسان.