بریده‌هایی از کتاب نامتناهی

همهٔ شما قابلیّت‌هایی باورنکردنی دارید که در انتظار اشارهٔ شما برای به فعلیّت رسیدن هستند

که مغز مانند ماهیچه است و نه یک دِرایوِ حافظه که روزی پر خواهد شد؛ به عبارت دیگر، هر چه بیش‌تر از آن کار بکشید، قوی‌تر خواهد شد و مطالب بیش‌تری را ذخیره خواهد کرد

قابلیّت‌های انسان یکی از منابعِ واقعاً نامتناهی و نامحدودِ دنیا است. شما برای خلّاقیت، تخیّل و قوای اندیشیدن، به‌جز محدودیت‌هایی که خودتان وضع می‌کنید

«تخم اگر از بیرون بشکند، می‌شود پایان زندگی و اگر از داخل بشکند می‌شود آغاز زندگی. هر چیزِ شگفت‌انگیزی از درون سربرمی‌آورد.»

یاد گرفتن سریع‌تر و آسان‌تر همه چیز را در زندگی ممکن می‌سازد

«اگر از مغز بخواهیم از فعالیتی به فعالیت دیگر بپرد، موجب می‌شود که قشر پیش‌پیشانی و استریاتوم، گلوکزِ اکسیژنه بسوزانند و این دقیقاً همان سوختی است که مغز برای انجام وظایف خود نیاز دارد. این سنخ پرش‌های پیوسته و باشتابی که ما در حین انجام هم‌زمان چند کار مرتکب می‌شویم، آن‌قدر سریع سوخت مغز را تمام می‌کند که ما در زمانی بسیار کوتاه، دچار حس خستگی و سستی می‌شویم. ما به‌معنای واقعی کلمه، تهِ مواد مغذّی مغزی را در می‌آوریم و عصاره‌اش را می‌مکیم و این موضوع، عملکردِ شناختی و فیزیکیِ مغز را به خطر می‌اندازد».

اما با استراحت‌هایی پرشمارتر، آغازها و پایان‌های متعددتری خواهیم داشت و می‌توانیم چیزهای بیش‌تری از فراگرفته‌ها را حفظ کنیم.

سوخت‌رسانی به مغز، به‌نحو احسن: با خوراکی‌های سرشار از منابع مغذّی برای مغز، مانند: آووکادو، زغال‌اختهٔ آبی (بلوبری)، بروکلی، شکلاتِ تلخ، تخم مرغ، سبزی‌جاتِ برگ‌دار، ماهی سالمون، ساردین، زردچوبه، گردو و آب، سوختِ مغزتان را به‌نحو احسن فراهم کنید، دفعه بعد که خواستید بستنی بخورید به این موضوع فکر کنید. ۲. استفاده از مکمّل‌ها: برای پُرکردنِ شکاف‌هایی که به علت برنامهٔ کاری یا سبک زندگی در رژیم غذایی‌تان پیش می‌آید، از مکمل‌ها استفاده کنید. ۳. ورزشِ روزانه: هر یک ساعت، به خودتان یادآوری کنید که چند دقیقه‌ای تکانی باید خورد و هم‌چنین به صورت روزانه مقدار مناسبی از تمرینات هوازی انجام دهید.

دست‌گرمی به یکی از تصمیماتی که باید بگیرید بیندیشید. طوری برنامه‌ریزی کنید که مدتی را بدون استفاده از دستگاه‌های دیجیتالی، پیرامون آن تصمیم غور کنید.

آخرین باری که شماره‌تلفن کسی را حفظ کردید کی بوده است؟ آیا هنوز می‌توانید شماره‌تلفن بهترین دوستان کودکیِ خود را به یاد بیاورید؟ شماره‌تلفن کسی که هر روز با او سخن می‌گویید و به او پیام می‌فرستید چه‌طور؟ خب شما دیگر نیازی به این کار ندارید چون تلفن همراه‌تان زحمتش را می‌کشد.

اینشتین: «کسی‌که هرگز شکست نخورده است، لابد هرگز چیز تازه و جدیدی را نیازموده است.»

امروزه، پذیرفته‌ایم که برای حرکتِ هم‌سو و هم‌گام با دگرگونی‌ها، باید آموختن را فرایندی همیشگی بدانیم و ضروری‌ترین و فوری‌ترین وظیفه این است که به مردم بیاموزید که چگونه بیاموزند. پیتر دراکر

تفکر، دشوارترین کار دنیاست و احتمالاً به همین خاطر تعداد کسانی که فکر می‌کنند، این‌قدر کم است.» هِنری فورد

که مغز مانند ماهیچه است و نه یک دِرایوِ حافظه که روزی پر خواهد شد؛ به عبارت دیگر، هر چه بیش‌تر از آن کار بکشید، قوی‌تر خواهد شد و مطالب بیش‌تری را ذخیره خواهد کرد

مادامی که معتقد باشید خُرده‌گیرِ درون‌تان خودِ حقیقی و داناترین نسخهٔ موجودِ شماست، فرمان هدایت شما در کف قدرتش خواهد بود؛ لکن اگر بتوانید منتقد درونی‌تان را شخصیتی متمایز از خود حقیقیِ‌تان در نظر بگیرید، هم در خاموش کردنش توفیق چشمگیرتری پیدا می‌کنید؛ هم کمکی شایان به شما خواهد شد و هم سرگرم و مسرور خواهید شد. به آن منتقد درونی، نامی مضحک بدهید و شمایلی ناموزون برایش متصور شوید و چنان کاریکاتوری از آن بسازید که حتی در زردترین مجلات هم نشود جایش داد؛ تعهد و تعصبش را به منفی‌بافی، دست‌مایهٔ تمسخرش قرار دهید؛ هر گاه سر و کله‌اش در ذهن‌تان پیدا شد، برایش پشت پلک نازک کنید و خورشِ بی‌محلی بار بگذارید؛ هر چه در تشخیص و تمییز این صدا از خودِ حقیقی‌تان ماهرتر شوید، در جلوگیری از سنگ‌اندازی‌های باورهای محدودکننده موفّق‌تر خواهید شد.

تمرکزِ بدون نقص بر روی کاری که می‌کنید، از طریق پرهیز از حواس‌پرت‌کن‌ها. اگر در زمان انجام کاری حواس‌تان پرت شود، ۲۰ دقیقه طول می‌کشد تا دوباره آن را به کاری معطوف کنید که انجام می‌دادید.

برای نامتناهی‌شدن به‌معنای واقعی کلمه، باید شگردهای هوشمندانه برای: چگونگیِ تمرکز، به‌خاطرسپردنِ مطالب اصلی، مطالعهٔ موضوعات مختلف، تندخوانی و اندیشیدنِ شفّاف را بیاموزید و در آن‌ها چیره‌دست شوید.

آن‌چه هنگام تمرکز به‌دست‌می‌آوریم، حیرت‌انگیز است؛ اما بدون تمرکز، احتمال رسیدنِ ما به مطلوب ضعیف می‌شود؛

دست‌گرمی روزی یک دقیقه حافظه‌تان را ورزش دهید: شماره‌تلفن کسی را که به طور منظم با او در ارتباطید حفظ کنید.

در هر هفت‌خوانی، قهرمانان محتاج دشمنند. بدون حضورِ دشمن، قهرمان معنایی ندارد؛ زیرا، چیزی برای شکست‌دادن و قهرمان شدن در میان نیست. دشمنان به ما کمک می‌کنند نقاط ضعف خود را بهتر بشناسیم. فرصت‌های شما در این‌جا نهفته هستند.

بیشتر قیدوبندهای فعلیِ شما خودخواسته است

اگر ماهی براساس توانایی‌اش در بالا رفتن از درخت قضاوت شود، آن ماهی برای تمام عمر خود را یک مفلوک بی‌عرضه خواهد پنداشت.

محدودیت‌هایی که ما داریم، همان‌هایی است که باورشان کرده‌ایم

«اگر از مغز بخواهیم از فعالیتی به فعالیت دیگر بپرد، موجب می‌شود که قشر پیش‌پیشانی و استریاتوم، گلوکزِ اکسیژنه بسوزانند و این دقیقاً همان سوختی است که مغز برای انجام وظایف خود نیاز دارد. این سنخ پرش‌های پیوسته و باشتابی که ما در حین انجام هم‌زمان چند کار مرتکب می‌شویم، آن‌قدر سریع سوخت مغز را تمام می‌کند که ما در زمانی بسیار کوتاه، دچار حس خستگی و سستی می‌شویم. ما به‌معنای واقعی کلمه، تهِ مواد مغذّی مغزی را در می‌آوریم و عصاره‌اش را می‌مکیم و این موضوع، عملکردِ شناختی و فیزیکیِ مغز را به خطر می‌اندازد».

آیا اتکا به فن‌آوری همیشه بد است؟ پژوهش‌های بسیاری چنین گزاره‌ای را رد می‌کنند، با این استدلال که با برون‌سپاریِ کارهای پیش‌پاافتاده‌ای مانند حفظ‌کردن شماره‌تلفن، عملیات ابتداییِ ریاضی و یافتن مسیر رستورانی که قبلاً یک بار به آن مراجعه کرده‌ایم، فضای ذهن و مغزمان را برای آن چیزهایی که اهمیت به‌سزاتری دارند خالی می‌کنیم. درمقابل برخی پژوهش‌ها دریافته‌اند که مغز مانند ماهیچه است و نه یک دِرایوِ حافظه که روزی پر خواهد شد؛ به عبارت دیگر، هر چه بیش‌تر از آن کار بکشید، قوی‌تر خواهد شد و مطالب بیش‌تری را ذخیره خواهد کرد.

بنا بر یافته‌های پژوهشی، توانایی طبیعیِ انسان برای تمرکز پس از ۱۰ الی ۴۰ دقیقه کم می‌شود. اگر مدت زمان بیش‌تری را بر روی هر کاری صرف کنید، عایدیِ شما کم و کم‌تر می‌شود؛ چرا که توجه و تمرکز شما شروع می‌کند به پرسه‌زدن و فرار.