بریده‌هایی از کتاب چه کسی پنیر مرا جا به جا کرد؟

آنچه انسان از آن می‌ترسد هرگز به آن بدی نیست که به آن فکر می‌کند. ترسی که انسان در سر دارد بسیار ترسناک‌تر از چیزی است که ممکن است در واقعیت اتفاق بیفتد.

ما همان کارهای همیشگی را مدام انجام می‌دهیم و انتظار داریم وضعیت بهتر شود

اگر تغییر نکنی، از بین خواهی رفت.

توجه به تغییرات کوچک به تو کمک می‌کند که خود را برای تغییرات بزرگ‌تر، که درراه است آماده کنی.

فهمید که باید اوضاع را ساده‌تر بررسی کند، انعطاف‌پذیر باشد و فوراً حرکت کند و لازم نیست مسائل را بیش‌ازحد پیچیده کند و خود را با افکار وحشتناک گیج کند. او پذیرفت که بزرگ‌ترین دلیل بازدارندهٔ تغییر، در باطن خود او قرار دارد و تا انسان تغییر نکند، هیچ‌چیزی بهتر نخواهد شد.

اگر نمی‌ترسیدی چه می‌کردی؟

وقتی برخلاف ترست حرکت کنی، آزادی را حس می‌کنی.

اگر انتظار تغییر را نداشته باشید، تغییر می‌تواند شما را غافلگیر کند.

اگر تغییر نکنی، از بین خواهی رفت.

وقتی برخلاف ترست حرکت کنی، آزادی را حس می‌کنی.

فرانک گفت: ولی بعضی چیزها نباید تغییر کند، مثل ارزش‌های اصلی.

تغییر از زمانی شروع‌شده که یاد گرفته بود به اشتباهاتش بخندد. فهمید سریع‌ترین راه برای تغییر آن است که انسان بتواند به افکار احمقانه خود بخندد و بعد آزادانه و به‌سرعت جلو برود.

امنیت، آگاهی داشتن نسبت به محیط اطراف است، نه زندانی کردن خود در شرایط راحت و آسوده.

ترسی که انسان در سر دارد بسیار ترسناک‌تر از چیزی است که ممکن است در واقعیت اتفاق بیفتد.

حرکت در راهی جدید به تو کمک خواهد کرد تا پنیر جدیدی بیابی.

وقتی برخلاف ترست حرکت کنی، آزادی را حس می‌کنی.

فکرهای قدیمی اش مملو از ترس و وحشت بود. او معمولاً عادت داشت بیشتر به نکات منفی فکر کند، تا نکات مثبت. اما از زمانی که ایستگاه پنیر قبلی را رها کرده بود فکرش تغییر کرده بود. قبلاً معتقد بود که پنیر هرگز نباید جابه‌جا شود و تغییر درست نیست، اما حالا متوجه شده بود که تغییرات به‌طور طبیعی رخ می‌دهد، خواه انتظار آن را داشته باشید یا نداشته باشید. اگر انتظار تغییر را نداشته باشید، تغییر می‌تواند شما را غافلگیر کند. وقتی متوجه شد عقایدش تغییر کرده صبر کرد تا روی دیوار بنویسد: افکار قدیمی، تو را به سمت پنیر جدید هدایت نمی‌کند.

جستجو در هزارتو بهتر از ماندن در وضعیت بی پنیری است. آنچه انسان از آن می‌ترسد هرگز به آن بدی نیست که به آن فکر می‌کند. ترسی که انسان در سر دارد بسیار ترسناک‌تر از چیزی است که ممکن است در واقعیت اتفاق بیفتد. ترس از پیدا نکردن پنیر جدید آن‌قدر او را ترسانده بود، که حتی نمی‌خواست جستجویش را آغاز کند.

او از ترسش آگاه بود سپس به خودش خندید و فهمید ترس اوضاع را بدتر می‌کند، بنابراین کاری را انجام داد که اگر نمی‌ترسید می‌کرد. یعنی حرکت در مسیری جدید. مصمم خود را رها کرد. بااینکه نمی‌دانست چه در پیش رو دارد اما در کمال تعجب بیشتر و بیشتر لذت می‌برد و از خود می‌پرسید چرا آن‌قدر حالم خوب است؟ من که پنیری ندارم و نمی‌دانم کجا می‌روم. کمی بعد فهمید که این احساس خوب برای چیست. ایستاد تا دوباره روی دیوار بنویسد: وقتی برخلاف ترست حرکت کنی، آزادی را حس می‌کنی.

دیر رسیدن بهتر از هرگز نرسیدن است.