بریده‌هایی از کتاب کوری

رانندهٔ تاکسی گفت: "خیلی خنده‌دار است! چه‌قدر بدبختیم که باید با یک دکتر در جایی باشیم و دکتر قادر به انجام هیچ کاری برای ما نباشد." دختری که عینک دودی داشت با کنایه گفت: "ما هم باید با راننده تاکسی در یک جایی باشیم که قادر نباشد ما را به جایی ببرد!"

کوری زندگی در دنیایی است که امید در آن از جایگاهی برخوردار نیست.

غم و شادی برعکس آب و روغن می‌توانند با هم مخلوط شوند. اکنون همسر او به‌دلیل غم بزرگ کور شدن و شادی بیش از حد پیدا کردن شوهرش، دیگر حرفی را که دو روز قبل زده بود از خاطر برده بود. او فراموش کرده بود که می‌گفت یک سال از عمر خودش را بدهد تا آن سارق مکار ـ این واژه را خودش برگزیده بود ـ کور شود اگر هنوز مقداری از خشم و عصبانیت روحش را می‌رنجاند، ولی وقتی نالهٔ جانسوز مرد سارق را که زخمی شده بود، شنید، این خشم هم از میان رفت.

واقعا این حرف درست است که بدترین نوع کوری آن است که کسی نخواهد ببیند.

"امروز امروز است و فردا هم فرداست. من مسئول امروز هستم، نه فردایی که کور خواهم شد. مسئولیت یعنی این‌که من می‌بینم آن هم زمانی‌که دیگران قادر به دیدن نیستند."

وجدان به معنی چیزی است که اکثر آدم‌های نادان و جاهل تابع آن نیستند و حتی اغلب آن‌ها آن را زیر پای خود له می‌کنند.

این خیلی احمقانه به‌نظر می‌رسید که علت مرگ کسی را سؤال کنند، چون با سپری شدن زمان علت مرگ از یادها می‌رود و فقط چند واژه باقی می‌ماند: "او از دنیا رفت!"

بودیم." همسر مردی که پیش از همه به کوری مبتلا شده بود، گفت: "ولی شما هیچ‌وقت این‌قدر که الآن خوشگل هستید، نبودید!" بله، لغات این‌گونه هستند، می‌فریبند و ر

بودیم." همسر مردی که پیش از همه به کوری مبتلا شده بود، گفت: "ولی شما هیچ‌وقت این‌قدر که الآن خوشگل هستید، نبودید!" بله، لغات این‌گونه هستند، می‌فریبند و ر

ولی جهان به‌گونه‌ای است که جهت دستیابی به مقصود، احتیاج داریم که بعضی اوقات واقعیت را دروغ جلوه دهیم.

"ما به‌قدری از مرگ هراس داریم که همیشه می‌کوشیم تا مرده‌ها را مورد عفو قرار دهیم، انگار قصد داریم دیگران هم وقتی نوبت مرگ ما شد، ما را عفو کنند."

ما زمانی از خیلی خوبم استفاده می‌کنیم که قصد نداریم حتی اگر در حال مردن هم هستیم، دیگران را از وخامت حال خود مطلع کنیم. اسم این کار "دل به دریا زدن است." چیزی که فقط در میان افراد بشر به چشم می‌خورد.

این‌که زودتر از دیگران بیدار می‌شوید، دلیل بر این که زودتر می‌میرید نیست.

وجدان به معنی چیزی است که اکثر آدم‌های نادان و جاهل تابع آن نیستند و حتی اغلب آن‌ها آن را زیر پای خود له می‌کنند.

مطمئنا منشی از او پرسیده بود: "حالتان چگونه است؟" ما زمانی از خیلی خوبم استفاده می‌کنیم که قصد نداریم حتی اگر در حال مردن هم هستیم، دیگران را از وخامت حال خود مطلع کنیم. اسم این کار "دل به دریا زدن است." چیزی که فقط در میان افراد بشر به چشم می‌خورد.

هسر دکتر گفت: "همهٔ ما یک زمانی احساس عجز و ناتوانی می‌کنیم. و این خیلی خوب است که قادر به گریه کردن هستیم، زیرا بعضی اوقات اشک سبب می‌شود انسان آرام شود و اگر بعضی اوقات گریه نکنیم، امکان دارد جان خود را از دست بدهیم."

به‌قدری از این دنیا دور شده‌ایم که یک روز در همین روزها، حتی توانایی شناختن خودمان را هم نخواهیم داشت و اسم خودمان را هم از یاد خواهیم برد

ـ "همیشه دعوا وجود دارد، کم یا زیاد، و اصلاً دعوا خودش نوعی کوری محسوب می‌شود!"

در راه سخت بالا رفتن و صعود کردن، این‌که بخواهی نجیب باشی موانع زیادی بر سر راهت قرار می‌گیرد.

کور بودن مساوی مردن نیست." ـ "آری، ولی مردن با کوری برابر است!"

"اگر قادر نیستیم مثل بقیهٔ افراد زندگی کنیم، حداقل بکوشیم که مثل حیوانات زندگی نکنیم."

"دیروز قادر به دیدن بودیم و امروز نیستیم، امروز نمی‌بینیم و فردا دوباره خواهیم دید."

الآن که همه دارند به این کوری مبتلا می‌شوند، زیبا بودن هیچ مفهومی ندارد."

اگر نتواند کسی را نجات دهد این همان مفهوم کوری است. کوری زندگی در دنیایی است که امید در آن از جایگاهی برخوردار نیست.

آدم‌ها همیشه به عهد خود وفادار نمی‌مانند، بلکه بعضی وقت‌ها به دلیل ضعف و گاهی هم به دلیل رسیدن به یک قدرت برتر، عهد خود را می‌شکنند.

اگر قرار باشد به‌خاطر هر خواسته‌ای تن به ذلت و خواری بدهیم، زندگی مفهوم حقیقی خودش را از دست خواهد داد."

ما همه از موقع تولد می‌دانیم که یک روز مرگ به سراغمان می‌آید." ـ "درسته. به مفهوم دیگر انگار همهٔ ما مرده به دنیا آمده‌ایم!"

بدترین نوع کوری آن است که کسی نخواهد ببیند.

بدترین نوع کوری آن است که کسی نخواهد ببیند.

"این‌که بخواهی در کنار دیگران زندگی کنی، کار سختی نیست، ولی این‌که بخواهی آن‌ها را بفهمی، کار مشکلی است."