بریده‌هایی از کتاب از خاکستر به خاک

ــ آدم بده کی بود؟ ــ همونی که من فکر می‌کردم آدم خوبه‌ست. بعضی‌وقت‌ها آدم اشتباه می‌کنه دیگه.

تقدیر خیلی ظالمه، بیشتروقت‌ها با آدم‌های خوب بد تا می‌کنه.

گذشت زمان داروی همه‌ی زخم‌هاست. ولی زخم‌های روحی خیلی دیرتر از زخم‌های جسمی خوب می‌شوند.

«یه روز می‌فهمی که توی زندگی هیچ‌چیز قطعی نیست.»

رازی که همه آن را بدانند دیگر هیجان ندارد.

گذشت زمان داروی همه‌ی زخم‌هاست. ولی زخم‌های روحی خیلی دیرتر از زخم‌های جسمی خوب می‌شوند.

آدم‌ها وقتی تحت فشار هستند واکنش‌های متفاوتی نشان می‌دهند؛ بعضی‌ها کاملاً غیرقابل‌تحمل می‌شوند،

کسانی که به پنهان‌کردن حقیقت عادت ندارند، همیشه خودشان را لو می‌دهند.

ظاهراً وقت یک جراح پلاستیک خیلی بیشتر از وقت یک وکیل ارزش داشت. منطقی بود؛ آدم‌ها بیشتر نگران ظاهرشان بودند تا نگران آبرو و اعتبارشان.

دیگر برای خواسته‌هایش سماجت نمی‌کرد. لیفر نگران شده بود، چون می‌دانست بی‌خیال شدن بیشتر وقت‌ها مقدمه‌ی اقدامات مهم‌تری است.

فکر می‌کرد غم‌انگیز است، زیباترشدن برای جلب توجه مردها. درست بود که اعتمادبه‌نفسشان بیشتر می‌شود، ولی تنها منشأ این اعتمادبه‌نفس جذابیت بیشتر برای جنس مخالف بود.

ظاهراً تساوی حقوق زن و مرد در فعالیت‌های غیرقانونی قدم‌های بزرگ‌تری برمی‌داشت تا در فرصت‌های کاری.

«یه روز می‌فهمی که توی زندگی هیچ‌چیز قطعی نیست.»

چگونه زندگی کردن آدم‌ها روی چگونه مردنشان تأثیر می‌گذارد.