بریده‌هایی از کتاب با خالق هستی

«خدایا! ای پناه بی‌پناهان! ای خدای بی‌کسان! سکّان زندگی خود را به دست‌های ایمن «تو» می‌سپارم. مرا به هرجا که می‌خواهی هدایت کن.» طی روز هنگام انجام کارها لحظه‌ای مکث کنید و دوباره دعا کنید: «ای پناه بی‌پناهان! ای خدای بی‌کسان! سکّان زندگی خود را به دست‌های ایمن «تو» می‌سپارم. مرا به هرجا که می‌خواهی هدایت کن.» بدین ترتیب خواهید دید که مشکلات نمی‌توانند بر شما غلبه کنند. تشویش‌ها و فشارها نمی‌توانند بر شما تسلط

وقتی که اوضاع آنچنان که می‌خواهیم پیش نمی‌رود، درمانده و مأیوس می‌شویم. اما اگر با عدم وابستگی کار کنیم تأثیرناپذیر خواهیم بود. برای نتیجه و ثمره کار نکنید بلکه برای عشق خالص به خدا. کار وسیله‌ای است در دست آن نیروی عظیم کائنات.

پیشنهاد پنجم: در هر کسی خوبی‌ها را ببینید. هیچ کس نیست که از خوبی بی‌بهره باشد. خوبی‌های دیگران را ببینید و از بدی‌هایشان بگذرید. یکی از ادیبان بزرگ ایرانی گفته است: «اگر شخصی نُه فضیلت و یک عیب داشت، به نه فضیلت او بیندیشید و یک عیب او را فراموش کنید و اگر کسی نه عیب داشت و یک فضیلت، نه عیب او را فراموش کنید و به یک فضیلت او بیندیشید.»

بیایید دوباره و دوباره دعا کنیم. بیایید بی‌وقفه دعا کنیم. دعا سلامت روح و نیروی زندگی است. اگر یک روز دعا نکنیم، چیزی را از دست داده‌ایم و اگر یک هفته دعا نکنیم، ضعیف می‌شویم.

اگر عزیزانتان از شما دورند، نگران آن‌ها نباشید، بلکه آن‌ها را به آغوش پرمهر خدا بسپارید. شما نمی‌توانید در کنار آن‌ها باشید، اما خدا می‌تواند.