نظامی عروضی سمرقندی

نظامی عروضی سمرقندی با نام کامل «احمد بن عمر بن علی سمرقندی» ملقب به «نظام الدین» یا «نجم الدین» و معروف به «نظامی عروضی»، نویسنده و شاعر ایرانی سدهٔ ششم هجری و نویسندهٔ کتاب «چهار مقاله» است. او که در اواخر قرن پنجم در سمرقند زاده شد، پس از کسب علوم مقدماتی در سمرقند، در سال‌های ۵۰۴ تا ۵۰۶ رهسپار خراسان شد. در سال ۵۰۶ در بلخ به خدمت عمر خیام و در سال ۵۱۰ در طوس به خدمت امیر معزی رسید. به دربار ملوک آل شنسب پیوست و سال‌ها مداحی شاهان آن سلسله را کرد. کتاب معروف خویش «مجمع‌ النوادر» مشهور به چهار مقاله را در حدود سال‌های ۵۵۱ - ۵۵۲ ه‍جری قمری به نام «ابوالحسن حسام‌الدین علی بن فخرالدوله مسعود» برادرزادهٔ «ملک شمس‌الدین محمد»، پادشاه غوری تألیف کرد. تمام آنچه از زندگی شخصی او مشهود است، از کتاب چهار مقاله گرفته می‌شود؛ کتابی شامل چهار گفتار درمورد چهار فن مختلف که نظامی عروضی سمرقندی معتقد است یک پادشاه باید در کاخ خود داشته باشد.