سیلون تسون

سیلون تسون (Sylvain Tesson) زاده‌ی سال ۱۹۷۲ میلادی، نویسنده و ماجراجویی فرانسوی است که در پاریس متولد شد. او فرزند روزنامه‌نگار مشهور و بنیان‌گذار روزنامه‌ی Le Quotidien de Paris (فیلیپ تسّون) و ماری‌کلود تسون است. در اوایل دهه‌ی ۱۹۹۰ سفرهای غیرمعمول خود را آغاز کرد؛ ازجمله عبور از ایسلند با موتور سیکلت، سفر با دوچرخه به دور دنیا با دوست دوران دبیرستانش و پیمایش ۵۰۰۰ کیلومتر در کوه‌های هیمالیا در سال ۱۹۹۷ میلادی. این سفرها منبع الهام کتاب‌های نخستین او بودند. بعدها او به‌همراه دوستش از دشت‌های آسیای مرکزی با اسب عبور کرد که نتیجه‌اش دو اثر دیگر بود. این نویسنده در چندین سفر پژوهشی در پاکستان و افغانستان شرکت کرد و در پروژه‌ای بلندپروازانه مسیر احتمالی فرار از گولاگ، براساس کتاب The Long Walk اثر سواومیر راویچ را بازسازی کرد؛ تجربه‌ای که در کتاب دیگری به قلم خودش ثبت شد. او در سال ۲۰۱۰ برای شش ماه در کلبه‌ای چوبی در کرانه‌ی دریاچه‌ی بایکال در سیبری به‌تنهایی زندگی کرد. حاصل این انزوا کتاب The Consolations of the Forest (۲۰۱۱) بود که در سال ۲۰۱۴ جایزه‌ی بهترین کتاب سفر دلمن (Dolman Best Travel Book Award) را از آن خود کرد. فیلم مستندی به نام Alone, 180 Days on Lake Baikal و فیلم سینمایی In the Forests of Siberia (۲۰۱۶) نیز براساس همین تجربه ساخته شدند. سیلون تسون در سال ۲۰۱۴ در پی سقوط از سقف خانه‌ای در شامونیکس دچار شکستگی جمجمه و فلج در نیمه‌ی راست صورت شد. او پس از بهبودی تصمیم گرفت با پای پیاده سراسر فرانسه را بپیماید؛ تجربه‌ای که منجر به نگارش کتاب تازه و الهام‌بخش تولید فیلمی در سال ۲۰۲۳ شد. همچنین فیلم مستند The Velvet Queen (۲۰۲۱) ساخته‌ی سیلون تسون و در باب جست‌وجوی پلنگ برفی در تبت است؛ اثری که جایزه‌ی سزار بهترین فیلم مستند را دریافت کرد. تسون امروزه یکی از پرخواننده‌ترین نویسندگان سفر و طبیعت در فرانسه به شمار می‌آید و آثارش، تلفیقی از فلسفه، ادبیات و تأملات اگزیستانسیال درباره‌ی تنهایی، طبیعت و معنای آزادی است.

سیلون تسون دریافت‌کننده‌ی جایزه‌ی مدیسی (۲۰۱۱) و برنده‌ی جایزه‌ی معتبر Prix Renaudot بوده است. کتاب The Consolations of the Forest (۲۰۱۱) به قلم او در سال ۲۰۱۴ جایزه‌ی بهترین کتاب سفر دلمن (Dolman Best Travel Book Award) را از آن خود کرد. فیلم مستند The Velvet Queen (۲۰۲۱) ساخته‌ی سیلون تسون و در باب جست‌وجوی پلنگ برفی در تبت است؛ اثری که جایزه‌ی سزار بهترین فیلم مستند را دریافت کرد. برخی منتقدان از جمله بروس بگو و ژان - زاویه ریدون این نویسنده را به کلیشه‌سازی و بازتولید نگرش‌های شرق‌شناسانه و نئواستعماری در نوشته‌هایش متهم کرده‌اند. او همچنین به ارتباط با محافل راست‌گرای فرانسه ازجمله رادیو کورْتوازی و نویسندگانی مانند ژان راسپای و دومینیک ونر شناخته می‌شود. در سال ۲۰۲۴، انتخاب او به‌عنوان حامی جشنواره‌ی بهار شاعران (Printemps des Poètes)، واکنش‌های تندی در میان روشنفکران فرانسوی برانگیخت و موجب استعفای مدیر هنری جشنواره شد؛ بااین‌حال چهره‌هایی چون ژاک لانگ از او دفاع کردند.