کتاب ذهن نامحدود نوشته جو بولر از آموزگاران نایاب و برجسته ای است که نه تنها از راز یک تدریس عالی آگاه است، بلکه می داند چگونه آنرا به دیگر معلمان نیز منتقل کند. این کتاب را سمیه ابراهیمی ترجمه کرده است.

درباره کتاب ذهن نامحدود

یادگیری فرصت نامحدود انسان برای تجربه بی نهایت است و جای افسوس دارد اگر توان بی انتهای ما برای درک جهان با موانعی ساده و قابل تغییر محدود شود. کتاب «ذهن نامحدود» اثری ارزشمند در راستای شناسایی این موانع و ارائه راهکارهایی برای رفع آنها و دستیابی به بینشی نامحدود در درک و یادگیری است. مغز ما «ایستا و ثابت» نیست و کاملا توان تغییر، رشد، سازش پذیری و برنامه ریزی مجدد را دارد. اگر می‌خواهید ریاضی یاد بگیرید یا یک زبان جدید را بیاموزید حقیقت این است که هر کس در هر سنی می تواند هر چیزی را بیاموزد و خودِ نفسِ یادگیری عمیقا ما را دگرگون می‌کند. این آن چیزی است که بولر به صورتی ظریف و زیبا در این کتاب در خصوص آن صحبت می‌کند.

خواندن کتاب ذهن نامحدود را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام کسانی که می‌خواهند همواره یاد بگیرند و پیشرفت کنند پیشنهاد می‌کنیم

بخشی از کتاب ذهن نامحدود

ربار که چیزی می‌آموزیم، مغز ما مسیرهای عصبی جدیدی را ایجاد و تقویت می‌کند و به هم مرتبط می‌سازد. باور قدیمی می‌گوید توانایی یادگیری ما محدود است؛ اما باید این باور را با این تصور جایگزین کنیم که همه ما در سفری روبه‌رشد هستیم.

در بخشی از کالیفرنیا، که به قطعه‌ای از توسکانی در امریکای شمالی معروف است، ویلایی قرار دارد که محل زندگی مایکل مرزِنیچ یکی از برجسته‌ترین دانشمندان علوم اعصاب جهان است. این مرزِنیچ بود که به‌طور تصادفی با یکی از بزرگ‌ترین کشفیات عصر حاضر روبه‌رو شد. در دهه ۱۹۷۰، او و تیم تحقیقاتی‌اش جدیدترین فناوری‌های روز را برای به‌تصویرکشیدن ساختار مغز میمون‌ها به‌کار بستند. آن‌ها به دنبال ایجاد یک نقشه ذهنی از مغزِ در حالِ فعالیت بودند. این دانشمندان امیدوار بودند که نتایج پژوهششان موجی تازه در جامعه علمی ایجاد کند؛ اما آنچه مرزنیچ و همکارانش یافتند نه‌تنها موجی ساده، که امواجی عظیم در بدنه دانش ایجاد نمود؛ امواجی که برای همیشه زندگی انسان‌ها را دستخوش تغییر ساخت.

این تیم تحقیقاتی در ابتدا موفق شد نقشه ذهنی مغز میمون‌ها را تهیه کند؛ سپس این نقشه‌ها را به کناری گذاشت تا سایر بخش‌های پژوهش خود را انجام دهد. زمانی‌که محققان به نقشه‌های تهیه‌شده بازگشتند، به نکته‌ای مهم پی بردند: شبکه‌های مغزی میمون‌ها، که پیش‌تر در نقشه‌های ذهنی ترسیم شده بود، حال دستخوش تغییر شده بود! مرزنیچ اذعان می کند: «آنچه ما دیدیم به‌واقع حیرت‌انگیز بود. من قادر نبودم آن را درک کنم.» در نهایت، محققان تنها نتیجه‌گیری ممکن را مطرح ساختند: مغز میمون‌ها به‌سرعت در حال تغییر است. در حقیقت، این نقطه تولد مفهوم انعطاف‌پذیری عصبی بود.

وقتی مرزنیچ یافته‌هایش را منتشر کرد، با مقاومت سایر دانشمندان مواجه شد. بسیاری از آنان از پذیرش این ایده امتناع کردند و آن را کاملاً غلط پنداشتند. برخی از دانشمندان بر این باور بودند که مغز از زمان تولد ثابت است و دیگران می‌گفتند که مغز نهایتاً تا دوران بزرگسالی تثبیت می‌شود. این ایده که مغز بزرگسالان هرروز در حال تغییر است، چندان پذیرفتنی به‌نظر نمی‌رسید. امروزه، دو دهه پس از آن پژوهش، کسانی که در ابتدا سرسختانه مخالف شواهد تحقیقی انعطاف‌پذیری عصبی بوده‌اند نیز آن را تصدیق می‌کنند.