کتاب آشنایی با هیپنوتیزم، نوشته جرالد کاین و ترجمه امیرهوشنگ باقری است. این کتاب، صحبت‌های پیش هیپنوتیزمی و مباحث مقدماتی هیپنوتیزم درمانی است.

درباره کتاب آشنایی با هیپنوتیزم

هیپنوتیزم یا خوابگری یکی از شاخه‌های علم روانشناسی است. در این روش، شخص به وسیله تلقین، در حالت خاصی از هوشیاری قرار می‌گیرد. هیپنوتیزم موجب تسلط دیگری بر فرد نمی‌شود بلکه دیگری با ضمیر ناخودآگاه آدمی به مکالمه و القای تلقینات می‌پردازد. روان‌شناسان و روان‌پزشکان از این روش به عنوان یک روش درمانی نیز بهره می‌گیرند.

کتاب آشنایی با هیپنوتیزم شامل مباحث مقدماتی با مبحث هیپنوتیزم درمانی است.

کتاب آشنایی با هیپنوتیزم را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن کتاب آشنایی با هیپنوتیزم را به تمام دوست‌داران مطالعه کتاب‌های روانشناسی و علاقه‌مندان به این علم پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب آشنایی با هیپنوتیزم

ما در واقع سه ذهن جداگانه و متمایز داریم. آنها عملکردهای متفاوتی داشته و برقراری ارتباط آنها با یکدیگر بسیار مشکل است.

اول از همه «ذهن آگاه» را داریم. این همانجایی است که در حال حاضر هستیم. زیر این سطح آگاهی چیزی قرار دارد که آن را «ذهن تحت آگاه» مینامیم. اما یک بخش عمیقتر هم در ما وجود دارد: ذهن ناخودآگاه. با توجه به دلیل حضور شما در اینجا، میتوان از ذهن ناخودآگاه صرفنظر کرد. این بخشی از ماست که اساسا دو کار انجام میدهد: اول تنظیم قدرت و ضعف سیستم ایمنی بدن و دوم، کنترل عملکردهای اتوماتیک بدن مانند ضربان قلب، پلک زدن و چیزهایی نظیر آن.

ذهن آگاه جایی است که بیشتر وقتمان را در آن به سر میبریم. میخواهم درک کنید که این ذهن اساسا چهار کار انجام میدهد. اولین کار «تجزیه و تحلیل» است.

تجزیه و تحلیل چیست؟

بخشی از ماست که به مشکلات نگاه کرده، آنها را تجزیه و تحلیل میکند، و راه‌حلی برای مشکلی که در حال حاضر آزارمان میدهد پیدا میکند. همچنین قسمتی از ماست که برای گذراندن یک روز معمولی صدها تصمیم میگیرد، تصمیم‌هایی که فکر میکنیم اتوماتیک هستند؛ اما در واقع اینطور نیست.

چیزهایی نظیر «آیا باید در را باز کنم؟» «باید آب را باز کنم؟» «باید بند کفشم را ببندم؟» و ... .

ما فکر میکنیم این عملکردها اتوماتیک هستند، اما باید تصمیم بگیریم که میخواهیم این کارها را انجام دهیم یا نه.

قسمت دومِ ذهن آگاه بخشی است که گاهی برای ما دردسر درست میکند. ما این قسمت را بخش «منطقی و توجیه‌گر»

ذهن آگاه می نامیم. این بخش باید دلیلی در اختیار ما قرار دهد که چرا به روش خاصی رفتار میکنیم. اگر ما دلیلی برای انجام کارهایی که انجام میدهیم نداشته باشیم نگران، عصبی و درمانده میشویم و اگر این جریان به اندازه کافی ادامه پیدا کند میتواند منجر به بیماری‌های روانی جدی شود. برای مثال بیمارستان‌های روانی پر از افرادی است که کارهایی میکنند که دلیل انجامشان را نمیدانند.

دلیلی که ذهن منطقی و توجیه‌گر ممکن است برای شیوه خاصی که رفتار میکنیم بیاورد این ایراد را دارد که هیچوقت واقعی نیست. برای مثال یک فرد سیگاری میگوید سیگار میکشد زیرا سیگار او را آرام میکند، باعث میشود ریلکس شود و به او زمانی میدهد که مکث کرده و افکارش را جمع کند.