جان بنویل

«جان بنویل» (John Banville) با نام کامل «ویلیام جان بنویل» (William John Banville) زادهٔ سال ۱۹۴۵ میلادی در وسکفوردِ ایرلند، بدون داشتن تحصیلات دانشگاهی، دوران تحصیل خود را در مدرسهٔ «برادران مسیحی» و کالج «سنت پیتر» گذراند و در ۱۸سالگی زادگاهش را ترک کرد. پس از مدتی به‌عنوان کارمند در یک شرکت هواپیمایی مشغول و سپس یکی از برجسته‌ترین رمان‌نویسان ایرلندی معاصر شد که بیش از ۱۳ رمان منتشر کرده است. این نویسنده با نگارش رمان «دریا» در سال ۲۰۰۵ جایزهٔ معتبر «من بوکر» را از آن خود کرد؛ همچنین پیش‌تر رمان «شواهد» به قلم او در سال ۱۹۸۹ میلادی نامزد همین جایزه شد. جان بنویل در سال ۱۹۸۱ برای رمان «کپلر» جایزهٔ «گاردین» را دریافت کرد و بعدها افتخارات دیگری همچون جایزهٔ یادبود «دکتر کوپرنیک» (۱۹۷۶)، جایزهٔ «کتاب سال ایرلندی» (۲۰۰۶)، عضویت در «انجمن سلطنتی ادبیات یاران» (۲۰۰۷) و جایزهٔ افتخاری «انجمن دانشگاه فلسفی» (۲۰۰۹) را کسب کرد. او در سال ۱۹۸۴ به عضویت «انجمن ایرلندی هنر» درآمد، اما در سال ۲۰۰۱ استعفا داد و در ۲۰۰۷ نیز به‌عنوان عضو افتخاری خارجی «آکادمی آمریکایی علوم و هنر» برگزیده شد. جان بنویل علاوه‌بر رمان‌های ادبی، با نام مستعار «بنجامین بلک» داستان‌های جنایی و پلیسی نوشته و در این حوزه نیز مورد تحسین قرار گرفته است؛ ازجمله می‌توان به کتاب‌های «مرگ در تابستان»، «کریستین فالز»، «قوی نقره‌ای»، «لمور» و «مرثیه‌ای برای ماه آوریل» اشاره کرد. از دیگر رمان‌های شاخص او می‌توان «اشباح» (۱۹۹۳)، «آتنا» (۱۹۹۵)، «ارک» (۱۹۹۶)، «کفن» (۲۰۰۲) و «بی‌نهایت» (۲۰۰۹) را نام برد. آثار این نویسنده الهام‌بخش اقتباس‌های سینمایی و تلویزیونی متعددی بوده؛ ازجمله فیلم‌های «بازتاب» (۱۹۸۴، کوین بیلینگتون)، «دورنمای دریا» (۱۹۹۴، سالیوان تادئوس)، «سپتامبر سال گذشته» (۱۹۹۹، دبورا وارنر) و «دریا» (۲۰۱۱، دبورا وارنر).