کتاب شاخص های پدافند غیرعامل و مدیریت بحران در پروژه های راهسازی نوشته حامدرضا حیدری و احسان کاشی است. این کتاب به مفهوم زیرساخت‌ها در پروژه‌های عمرانی راهسازی برای جلوگیری از خسارت‌های شدید ناشی از بحران می‌پردازد.

درباره کتاب شاخص های پدافند غیرعامل و مدیریت بحران در پروژه های راهسازی

واژه زیرساخت در فرانسه قرن نوزدهم ریشه داشته است و تا پایان نیمه اول قرن بیستم اصولا جهت اشاره به تاسیسات نظامی استفاده شده است. اما به تدریج این واژه استفاده گسترده‌تری یافته و معانی متفاوتی را القا نموده است. مدیریت بحران، علمی است که بوسیله مشاهده سیستماتیک بحران‌های پیشین و تجزیه و تحلیل آنها، در جستجوی یافتن ابزاری است که به‌وسیله آنها از یکسو بتوان از وقوع فجایع پیشگیری کرد و یا برای مقابله با آنها آماده شد و از سوی دیگر در صورت وقوع آنها، نسبت به امدادرسانی و بهبود اوضاع اقدام کرد.

دیربازی است که لزوم توجه علمی و توام با برنامهریزی به ابعاد گسترده پدافند غیرعامل در کشور به طور جدی احساس میشود. پدافند غیرعامل مجموعه اقدا‌مهای غیرمسلحانه‌ای است که موجب افزایش بازدارندگی، کاهش آسیب‌پذیری، تداوم فعالیتهای ضروری، ارتقاء پایداری ملی و تسهیل مدیریت بحران در مقابل تهدیدها و اقدامات نظامی دشمن می‌شود. بر مبنای تئوری پنج حلقه ی واردن[3]، حمل و نقل و زیر ساختهای مواصلاتی به عنوان یکی از پنج حلقه اساسی ساختار یک کشور محسوب می‌شود که در صورت انهدام آن، کل ساختار یک کشور فلج می‌گردد.

کتاب شاخص های پدافند غیرعامل و مدیریت بحران در پروژه های راهسازی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام فعالان حوزه ساخت و ساز پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب شاخص های پدافند غیرعامل و مدیریت بحران در پروژه های راهسازی

حساسیت شدید اقتصادی- اجتماعی زیرساختها بر روی جامعه در مواجهه با بحرانهای مختلف طبیعی و غیرطبیعی دولتها را بر آن داشته که با وضع قوانین حاکمیتی، بهره‌برداران از زیرساخت‌ها را ملزم به انجام برنامه‌های گسترده تحقیقاتی نمایند، با این امید که هر نهاد با نقاط ضعف و پیامدهای یک تهدید بر روی داراییهای تحت بهرهبرداری خود آشنا بوده و در هنگام بروز انواع بحران‌ها برنامه مقابله داشته و منفعلانه عمل ننماید. زیرساخت حمل و نقل به عنوان یک زیرساخت حیاتی جامعه، در دوره‌های مختلف زمانی (شرایط عادی بهرهبرداری، زمان بحران و بعد از بحران) عملکردهای مختلف اقتصادی، اجتماعی و سیاسی را ایفا می کند.

در شرایط عادی بهرهبرداری، عملکرد مورد انتظار از یک زیرساخت حمل و نقل فراهم کردن بستری برای نقل و انتقال کالا و خدمات با کمترین زمان و هزینه و بالاترین ایمنی است. چنین عملکردی مبنای اقتصادی داشته، لذا در این حالت معیارهای ارزشگذاری تابعی از الگوی تجاری منطقه و پارامترهای اقتصادی و احجام ترافیکی است. اما در هنگام بروز یک سانحه و مدیریت بحران و نیز دوره بازسازی عملکرد اجتماعی و سیاسی آن هم حائز اهمیت میشود چرا که در این برهه از زمان مسئله در دسترس بودن یک سرویس (دسترسی به مراکز امداد و نجات، خدمات درمانی، پناهگاه و ... ) اهمیت می‌یابد.

سیاست‌های کلی نظام در خصوص پدافند غیرعامل به بندهایی پرداخته است که نقش اقدامات مهندسی و اهمیت آن، به صورت پررنگ و چشمگیر مورد توجه قرار گرفته است. فعالیت مهندسی در فرآیند طراحی منجر به خروجیهایی میگردد که هزینههای بسیاری نیز صرف آن میگردد. این خروجیها میتوانند کاربریهای مختلفی داشته باشند. در شرایط اضطرار و بحران، زیرساخت‌ها و مراکز ثقل یک کشور بسیار حائز اهمیت می باشند و دشمن توجه ویژهای به این مراکز دارد. بنابراین یک طرح مهندسی مناسب از منظر پدافند غیرعامل در شرایط تهدید می‌بایست بالاترین ایمنی و پایداری را داشته باشد و این جز با فعالیت مهندسی و مدیریت متناسب با اهداف کلان پدافند غیرعامل بدست نمی آید.