آنتوان آرنو

«آنتوان آرنو» نمایندهٔ اصلی الهیات کاتولیک در جنبش اصلاحات آگوستین معروف به یانسنیسم و یکی از مهم‌ترین و تأثیرگذارترین نویسندگان قرن ۱۷ میلادی در زمینهٔ متافیزیک و معرفت‌شناسی بود. او در سال ۱۶۱۲ میلادی در پاریس و در یک خانوادهٔ ثروتمند متولد شد. در سوربن تحصیل کرد و دکترای الهیات گرفت. برای اولین‌بار او بود که مسئلهٔ «حلقهٔ دکارتی» را مطرح کرد، اما بسیار تحت‌تأثیر نظام دکارتی قرار گرفت و از موضعی اساساً دکارتی در کارهای فلسفی خود و همچنین در جنجال‌های بعدی شرکت کرد. مهم‌ترین اثر فلسفی آرنو را کتاب «هنر تفکر» (۱۶۶۲) دانسته‌اند که با همکاری «پیر نیکولت» نوشته شده است. «آنتوان آرنو» با تدوین نظریهٔ دکارتی درمورد ایده‌های روشن و مشخص، در اصلاح نظریهٔ منطق با استفاده از مبنای قاعدهٔ دکارت به‌جای تجزیه‌وتحلیل قبلی (ارسطویی) کوشید. او در سال ۱۶۹۴ میلادی در تبعید در بروکسل درگذشت. این اندیشمند کتاب «منطق یا فن اندیشیدن» را با همکاری «پی‌یر نیکول» نگاشت.