دانلود و خرید کتاب صوتی کوه پرخور

کوه پرخور بالای یک دشت بی‌آب و علف نشسته بود و از صبح تا شب با چشم‌های ورقلمبیده و دهان باز همه‌جا را زیر نظر داشت. کوه پرخور همیشه گرسنه بود و هر چیزی که از سر راهش رد می‌شد را در یک چشم به هم زدن و درسته قورت می‌داد. در یک روز آفتابی داغ، کوه از گرسنگی به خودش می‌پیچید و عرق‌ریزان و غرغرکنان با چشمهایش دنبال خوراکی می‌گشت و زیر لب می‌گفت: ای بابا از گرسنگی غش کردم. حتی ماری، موشی، نسیمی، بادی از کنارم رد نمی‌شه!