دانلود و خرید کتاب صوتی طلوع زمینی نو

کتاب صوتی طلوع زمینی نو نوشته اکهارت تول، به کشف معنای زندگی می‌پردازد. او به ما کمک می‌کند تا خودمان را بهتر بشناسیم و از زندگی بیشتر لذت ببریم. این کتاب با ترجمه مریم تقدیسی افشین اعتماد و آسمان مصطفایی منتشر شده است. 

درباره‌ کتاب طلوع زمینی نو

اکهارت تول در کتاب طلوع زمینی نو تحول آگاهی در انسان‌ها را دنبال می‌کند. اکهارت تول می‌گوید هدف از کتاب طلوع زمینی نو افزودن بر اطلاعات خوانندگان نیست؛ بلکه بیدار کردن آدمیان را دنبال می‌کند. 

زمانی که انسان به درجهٔ خاصی از حضور، سکون و توجه آگاهانه می‌رسد، می‌تواند ذات الهی زندگی، همان خودآگاهی درون، یا روح همهٔ مخلوقات و همهٔ اشکال زندگی را حس کند، آن را با جوهرهٔ خود یکی بداند و هم مثل خود دوست بدارد. ولی تا رخ دادن چنین اتفاقی، اکثر انسان‌ها فقط اشکال بیرونی را می‌بینند، درست مثل ناآگاهی از جوهر خودشان، از جوهر درون ناآگاهند و هویت خود را تنها به شکل روان‌شناسانه و جسمانی می‌بینند. در مورد گل، کریستال، سنگ‌های قیمتی یا پرندگان، حتی کسی با حضور هیچ یا اندک، می‌تواند گاهی حس کند چیزی بیشتر از تنها حضور جسمانی در آن شکل وجود دارد و بدون این‌که علتش را بداند مجذوب آن می‌شود و با آن احساس پیوند می‌کند. این کتاب پیوند شما با ذات الهی را توضیح می‌دهد و کمک می‌کند زندگی را درک کنید. 

هدف این کتاب این نیست که عقاید و اطلاعات جدیدی را به ذهنتان اضافه کند یا برای پذیرش چیزی متقاعدتان کند. هدف آن ایجاد دگرگونی در خودآگاهی شما، یعنی بیدارگری شماست. از این دیدگاه نمی‌توان این کتاب را کتابی «جالب» نامید. جالب یعنی وقتی که شما ارتباطی سطحی با کتاب برقرار می‌کنید، در ذهنتان با نظرات و مفاهیم بازی می‌کنید و موافق یا ناموافق هستید. این کتاب دربارهٔ شماست. 

شنیدن کتاب طلوع زمینی نو را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام کسانی که می‌خواهند زندگی خودشان را تغییر دهند پیشنهاد می‌کنیم.

درباره‌اکهارت تول

اکهارت تول متولد آلمان و مقیم کاناداست. او بیشتر سال‌های عمرش را در افسردگی گذراند تا اینکه دستخوش تغییراتی درونی شد. در پی این اتفاق، اکهارت تول به یک معلم معنوی تبدیل شد و کتاب پرفروش نیروی حال را نوشت. او در سال ۲۰۱۱ از سوی Watkins Review به عنوان تأثیرگذارترین شخصیت معنوی جهان معرفی شد.

بخشی از کتاب طلوع زمینی نو

اکثر آئین‌های معنوی و مذهبی باستانی دارای بینشی مشترکند: این‌که نقصی بنیادین در حالت « عادی » ذهن انسان اختلال ایجاد می‌کند. با این حال، از بطن این بینش که می‌توانیم آن را خبر بدی بنامیم، بینش دومی برمی‌خیزد: خبر خوبِ امکان ایجاد تحولی اساسی در خودآگاهی انسان است. در تعالیم هندو (و گاهی هم در آئین بودا)، این دگرگونی « روشنگری » نام دارد. در تعالیم عیسی « رستگاری » و در آئین بودا « پایان رنج و درد » نام دارد. « رهایی » و « بیدارگری » کلمات دیگری برای توصیف این تحول هستند.

بزرگ‌ترین دستاورد بشریت آثار هنری، علمی یا فناوری نیست، بلکه شناخت اختلال خود یا همان جنون خود است. در گذشتهٔ دور، تعداد کمی از مردم به این شناخت رسیده بودند. مردی به نام گائوتاما سیذارتا، که ۲۶۰۰ سال قبل در هند زندگی می‌کرد، احتمالاً اولین نفری بود که آن را با وضوح مطلق دیده بود. بعدها او را بودا نامیدند. بودا یعنی « بیدارشده ». تقریباً در همین دوران، یکی دیگر از استادان تاریخ باستان بشریت که به بیدارگری رسیده بود در چین ظهور یافت. نام او لائوتزو بود. او تعالیمش را به شکل یکی از عمیق‌ترین کتاب‌های معنوی که تا به‌حال نوشته شده به نام « تائو تو چینگ » از خود به‌جاگذاشت.

بدیهی است که شناختِ جنونِ خود، یعنی طلوعِ عقلِ سلیم و آغاز شفا و تعالی. بُعد جدیدی از خودآگاهی در حال ظهور روی زمین بود. احتمالاً اولین شکوفایی. آن افراد نادر سپس با معاصرینشان حرف زدند. از گناه و رنج ناشی از توهم صحبت کردند. گفتند: « ببینید چگونه زندگی می‌کنید، ببینید چه می‌کنید و چه رنجی را به وجود آورده‌اید ». بعد به امکانِ بیداری از کابوس فراگیر هستی « عادی » انسان اشاره کردند. و راه را نشان دادند.

دنیا هنوز آمادهٔ پذیرش‌شان نبود و با این حال، آن‌ها بخشی حیاتی و ضروری از بیدارگری انسان بودند. سوءبرداشت معاصرینشان و همین‌طور نسل‌های بعدیشان از آنها، اجتناب‌ناپذیر بود. تعالیم ساده و نیرومندشان در برخی از موارد حتی درست در همان زمانی که مریدانشان آن‌ها را ثبت می‌کردند تحریف و سوءتعبیر می‌شدند.

طی قرن‌ها مطالب بسیاری به آن‌ها افزوده شد، که هیچ ارتباطی با تعالیم اصلی نداشت، بلکه بازتاب‌هایی از سوءبرداشت‌های اولیه بود. برخی از این استادان مورد تمسخر و دشنام قرار گرفتند، یا کشته شدند و سایر آن‌ها را به‌عنوان خدا پرستیدند. تعالیمی که به فراتر از اختلال ذهن انسان و راه خروج از این جنون فراگیر اشاره داشتند، تحریف شدند و خودشان به بخشی از این اختلال تبدیل شدند.