خلیفه مأمون عباسی در پایان سال ۲۰۰ ه. ق. رجاءبنابیضحاک را به مدینه فرستاد تا امام رضاعلیهالسلام را به مرو پایتخت مأمون بیاورد. امام بهناچار این درخواست را اجابت کرد و از مدینه عازم مرو شد. رجاء دستور داشت که آن حضرت را از شهرهای شیعهنشین مانند کوفه و قم عبور ندهد. او امام را از مسیر مدینه، نباج، بصره، اهواز، ارّجان[۱] اصطخر، ابرقو، ده شیر، فراشاه، یزد، خرانق، رباط پشت بادام، نیشابور، اسپریس، ده سرخ، توس و سرخس برد. آنها در روز دهم جمادی الثانی سال ۲۰۱ ه. ق. وارد مرو شدند .[۲]
این سفر بیبازگشت اگرچه به اجبار بود؛ اما برکات فراوانی برای ایران داشت. عطر، نام و یاد آل علیبنابیطالب و اهلبیتعلیهمالسلام در ایران پراکنده شد. اماکنی که …
