کتاب شماره ششم مجله شهرت

«شهر» جای خطرناکی است. «خیابان» خطرناک‌تر. این را از بچگی مُدام در گوشمان می‌خوانند. جایی که برای جان سالم به در بُردن از آن باید گرگ بود. جایی سراپا پلیدی که هر چه کلان‌تر می‌شود بی‌رحمی‌اش بیشتر و بیشتر است. شهر همیشه مظنون ردیف اول است؛ به جرم پناه دادن به گناهکارانِ از همه جا رانده شده در دلِ خیابان‌هایش. خیابان صفت مذمومی است که اگر به انتهای هر واژه‌ای بچسبد فاتحه‌اش خوانده است: دختر، پسر، زن، بچه و هر چیز دیگری که فکرش را بکنید خیابانی‌اش بد است. شهر مدت‌هاست که معصومیت خود را از دست داده. شاید از اول هم معصومیتی در کار نبوده. اما فراتر از این برچسب‌ها، زیر پوست شهر و در این جنگلی که بی‌رحمش می‌خوانند، چه خبر است؟ شهر کجاها بی‌گناه پای دار رفته؟ چه مکان هایی از آن آلوده شده و چه کسی آن را آلوده کرده؟

شهرت این شماره، پایش را در خیابان گذاشته است و از نزدیک روایتگر اتفاقاتی است که در خیابان‌های تهران، زاهدان، شوشترنو و اهواز می‌گذرد.